Suchergebnisse

Over a long history, the city of Edirne has been developing as an important settlementcentre due to its geopolitical location. The importance of Edirne increased especially after it wasconquered by the Ottoman Turks and served as the capital city of the Ottoman Empire for a long periodof time. It is a city of a peculiar character and identity with its many monuments and samples of civilarchitecture. Kaleiçi, as the first settlement nucleus of Edirne, has still many historic houses which couldmanage to survive, reflecting the social and cultural life of the city around the end of 18th and beginningof the 19th centuries. This makes Kaleiçi even more important as a historic settlement unit shedding lightonthe physical and socio-cultural structure and hence contributing to the further development of Edirne.During a detailed study of determination and documentation, there have been 214 historic houseidentified. There are a lot of similarities between the historic Kaleiçi houses and the traditional Turkishhouses as they both have internal halls.It is key to include these houses in our daily life by renovatingthem to satisfy the needs of the contemporary life. This would also ensure that the cultural continuity issustained and transferred to the next generations. Kaleiçi was consist of many historic houses untilaround mid 1970s but has started to lose its peculiar character and identity owing to construction ofmany multi-storey apartments as a result of wrong council decisions, applications serving to speculative purposes. Unconscious and indifferent approach against the historic houses and structures were theother causes of this tragic result. The purpose of the study that was made on Kaleiçi houses which weregenerally designed to serve the minorities in the community, was to research on the detailedcharacteristics and to provide data and a sort of design guide for the new structures to be built in thisarea. A particular endeavour was also made, during this study, to determine the details of design andfrontal structure of these historic houses. ; Edirne kenti tarihsel gelişimi boyunca jeopolitik konumu nedeniyle önemli bir yerleşim merkeziolarak gelişimini sürdürmüştür. Özellikle Türkler tarafından alınmasıyla önemi artmış, uzun yıllarOsmanlı İmparatorluğuʹna başkentlik yapmış, çok sayıdaki anıt ve sivil mimarlık örneği yapıları ilekendine has tarihi dokusunu ve kimliğini oluşturmuş bir kenttir. Edirneʹnin ilk yerleşim çekirdeğinioluşturan Kaleiçiʹnde günümüzde ayakta kalmayı başarmış 18.yy. sonu ve 19.yy. başlarına ilişkin kentinsosyal ve kültürel yaşamının göstergesi olan çok sayıda tarihi konut yer almaktadır. Kaleiçi bu yönüylekentin geçmişteki fiziksel ve sosyo-kültürel yapısına, gelişmesine ışık tutacak bir yerleşim birimidir.Kaleiçi yerleşim biriminde yapılan detaylı bir saptama ve belgeleme çalışmasında 214 tarihi konut tespitedilmiştir. Geleneksel Türk konutu iç sofalı plan tipi ile benzerlikler gösteren tarihi Kaleiçi konutları,kültürel süreklilik açısından gelecek kuşaklara aktarılmaları gereğindeki önemi dikkate alınarak,günümüz yaşam koşullarında, kullanıcı gereksinimlerini karşılayacak biçimde yenilenme olanaklarınınsağlanması ve uygun fonksiyonlarla günlük hayata katılmaları gerekmektedir. 1970'li yıllara değinçoğunluğu tarihi konutlardan oluşan yerleşim, bu yıllardan sonra alınan yanlış kararlar, uygulamalar,tarihi konutlara karşı ilgisizlik, bilinçsizlik ve tamamen spekülatif amaçlara hizmet eden katlıyapılaşmanın getirdiği çirkin görüntü sonucu giderek özgün dokusunu yitirmeye başlamıştır.Çoğunlukla kentte yaşayan azınlıklar için tasarlanan bu konutlarda yapılan saptama ve belgelemeçalışmalarıyla; hem konutların tanıtımına yönelik, hem de bu alanda yapılacak yeni yapılara verioluşturacak özelliklerinin irdelenmesi ve bir tasarım rehberi niteliğine dönüştürülmesi amaçlanmıştır.Bu amaçla ele alınan çalışmada, yerleşme alanı içinde yer alan tarihi konutların tasarım ve cepheayrıntıları saptanılmaya çalışılmıştır.

* Ömer Çaha. Prof. Dr., İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü, İstanbul, Türkiye. * Ömer Baykal. Dr., omrbaykal@gmail.com ; Milli Görüş hareketi, Necmettin Erbakan'ın Müstakiller Hareketi sonrasında 1970 yılında kurdukları Milli Nizam Partisi (MNP) ile başlayıp günümüze kadar Türk siyasal hayatı içerisinde iktidar mücadelesi veren ana akım İslamcı hareketin temsilcisidir. Milli Görüş partileri, ideoloji, insan kaynağı, örgüt ve politika açısından bir sürekliliği barındırmakla beraber, her biri müstakil, dönemin siyasi şartlarına ve politik düşüncesine koşut olarak değişiklikler ihtiva eden politik aktörlerdir. MNP, kurucu parti olması ve siyasi ömrünün kısalığı nedeniyle, mücadele ettiği sağ siyasetten kendisini yeterli düzeyde özerkleştirmeyi başaramamıştır. Buna karşın halefi konumunda olan Milli Selamet Partisi'ne (MSP) önemli bir politik miras devretmiştir. Çalışmamız temel düzeyde, Türk siyaseti ve Milli Görüş hareketi içerisinde MNP deneyimini incelemeyi hedeflemektedir. Öncelikle, Necmettin Erbakan'ı siyasal alana dahil eden politik mücadele ve Türk siyasal hayatı içerisinde MNP'nin kuruluş süreci tetkik edilecektir. MNP'nin ideolojik söyleminin yer aldığı bölümde, partinin kendisini konumlandırdığı siyasal pozisyon, ekonomi politikası ve siyasi söylemi incelenecektir. Son bölümde ise 12 Mart muhtırası ve devamında partini kapatılma süreci ortaya konulacaktır ; National Outlook movement is the representative of the mainstream Islamist movement that started with the National Order Party (NOP) which they established in 1970 after Necmettin Erbakan's Movement of Independent Movements and gave a power struggle in Turkish political life. National Outlook are political actors, each of which is independent, incorporating changes in the political conditions and political thought of the time, as well as a continuity in terms of ideology, human resources, organization and politics. Because NOP is a founding party and has a short political life, it has not succeeded in securing itself from the right politics that it has struggled with politically. On the other hand, the National Salvation Party, which is in the position of successor, has transferred an important political heritage. Our study aims to examine the NOP experience at the basic level in the Turkish politics. First, the political struggle that includes Necmettin Erbakan in the political sphere and the process of setting up NOP in the Turkish political life will be examined. In the section where NOP 's ideological discourse takes place, the political position that the party positions itself, political policy discourse will be examined. In the last part, the process of closing the party on 12 March will be revealed

Eğitim ve demokrasi birbiriyle yakından ilişkili iki kavramdır. Eğitimin en önemli görevlerinden biri demokratik yaşam tarzını benimsemiş bir toplum oluşturmaktır. Bu da demokrasiyi yaşam biçimi haline getirmiş ve olumlu demokratik tutuma sahip öğretmenler yetiştirmekle mümkündür. Bu araştırma, öğretmen adaylarının demokratik tutumları ve demografik özellikleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma örneklemini, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi'nde 2014-2015 yaz döneminde pedagojik formasyon programında öğrenim görmekte olan toplam 126 öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Demokratik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Demokratik Tutum Ölçeği, Tutum Araştırma Laboratuvarı tarafından geliştirilen Teacher Opinionaire on Democracy ölçeğinin G ve H formlarından oluşturulmuştur. Ölçeğin Türkçeye adaptasyon, geçerlik -güvenirlik çalışmaları Gözütok (1995) tarafından gerçekleştirilmiş ve ölçeğin güvenilirlik katsayısı .87 olarak bulunmuştur. Bunun yanında öğretmen adaylarının demografik bilgilerini elde etmek amacıyla araştırmacı kullanılmıştır. Araştırma verileri Bağımsız Grup t Testi, Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis H Testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda görülmüştür ki; öğretmen adaylarının demokratik tutumları medeni durum, çocuk sayısı, gelir düzeyi, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi ve ailedeki kardeş sayısına göre farklılaşmamakta; cinsiyet ve yaşa göre ise farklılaşmaktadır. Buna göre; kız öğretmen adaylarının demokratik tutumları, erkek öğretmen adaylarına göre daha olumludur ve 31-35 yaş aralığında olan öğretmen adaylarının demokratik tutumu, 20-25 yaş aralığında olan öğretmen adaylarından daha olumludur. ; Education and democracy are two concepts that are closely related with each other. One of the most important tasks of education is to create a society that has embraced the democratic way of life. This is possible by training teachers that has a positive democratic attitude and democratic life style, too. The aim of this reseach is examining the relationship characteristics of the prospective teachers. The research sample consists of 126 prospective teachers that study in pedagojical formation program at İstanbul Sabahattin Zaim University in the summer period of 20142015. The research was conducted in the "İlişkisel Tarama" model. The tool that were used for data collection is Democratic Attitude Scale. This Scale consists of G and H forms of Teacher Opinionair on Democracy Scale that was developed by Attitudes Research Laboratory. Turkish adaptation, validity and reliability studies of the scale were conducted by Gözütok (1995). The reliability coefficient of the scale is .87. Besides that, Demographic Data Form that was developed by researcher was used in order to obtain demographic information of prospective teachers. In order to analize research data, Independent Groups t-Test, Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis H Test technics were used. At the end of the research, it was found that the democratic attitudes of prospective teachers did not differ significantly in terms of marital status, number of children, level of income, education level of mother, education level of father and number of siblings in family. But, the democratic attitudes of prospective teachers showed a significant difference in terms of gender and age. Accordingly; democratic attitudes of women are more positive than men. Democratic attitudes of prospective teachers that are at the age of 31-35 are more positive than prospective teachers that are at the age of 20-25.

* Fatma Yaşar Ekici. Yrd. Doç. Dr. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Okul Öncesi Öğretmenliği, El-mek: fatmayasarekici@hotmail.com ; Eğitim ve demokrasi birbiriyle yakından ilişkili iki kavramdır. Eğitimin en önemli görevlerinden biri demokratik yaşam tarzını benimsemiş bir toplum oluşturmaktır. Bu da demokrasiyi yaşam biçimi haline getirmiş ve olumlu demokratik tutuma sahip öğretmenler yetiştirmekle mümkündür. Bu araştırma, öğretmen adaylarının demokratik tutumları ve demografik özellikleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma örneklemini, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi'nde 2014-2015 yaz döneminde pedagojik formasyon programında öğrenim görmekte olan toplam 126 öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Demokratik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Demokratik Tutum Ölçeği, Tutum Araştırma Laboratuvarı tarafından geliştirilen Teacher Opinionaire on Democracy ölçeğinin G ve H formlarından oluşturulmuştur. Ölçeğin Türkçeye adaptasyon, geçerlik -güvenirlik çalışmaları Gözütok (1995) tarafından gerçekleştirilmiş ve ölçeğin güvenilirlik katsayısı .87 olarak bulunmuştur. Bunun yanında öğretmen adaylarının demografik bilgilerini elde etmek amacıyla araştırmacı kullanılmıştır. Araştırma verileri Bağımsız Grup t Testi, Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis H Testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda görülmüştür ki; öğretmen adaylarının demokratik tutumları medeni durum, çocuk sayısı, gelir düzeyi, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi ve ailedeki kardeş sayısına göre farklılaşmamakta; cinsiyet ve yaşa göre ise farklılaşmaktadır. Buna göre; kız öğretmen adaylarının demokratik tutumları, erkek öğretmen adaylarına göre daha olumludur ve 31-35 yaş aralığında olan öğretmen adaylarının demokratik tutumu, 20-25 yaş aralığında olan öğretmen adaylarından daha olumludur. ; Education and democracy are two concepts that are closely related with each other. One of the most important tasks of education is to create a society that has embraced the democratic way of life. This is possible by training teachers that has a positive democratic attitude and democratic life style, too. The aim of this reseach is examining the relationship characteristics of the prospective teachers. The research sample consists of 126 prospective teachers that study in pedagojical formation program at İstanbul Sabahattin Zaim University in the summer period of 20142015. The research was conducted in the "İlişkisel Tarama" model. The tool that were used for data collection is Democratic Attitude Scale. This Scale consists of G and H forms of Teacher Opinionair on Democracy Scale that was developed by Attitudes Research Laboratory. Turkish adaptation, validity and reliability studies of the scale were conducted by Gözütok (1995). The reliability coefficient of the scale is .87. Besides that, Demographic Data Form that was developed by researcher was used in order to obtain demographic information of prospective teachers. In order to analize research data, Independent Groups t-Test, Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis H Test technics were used. At the end of the research, it was found that the democratic attitudes of prospective teachers did not differ significantly in terms of marital status, number of children, level of income, education level of mother, education level of father and number of siblings in family. But, the democratic attitudes of prospective teachers showed a significant difference in terms of gender and age. Accordingly; democratic attitudes of women are more positive than men. Democratic attitudes of prospective teachers that are at the age of 31-35 are more positive than prospective teachers that are at the age of 20-25.

* Fatma Yaşar Ekici : fatmayasarekici@hotmail.com. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Okul Öncesi Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye. ; Eğitim ve demokrasi birbiriyle yakından ilişkili iki kavramdır. Eğitimin en önemli görevlerinden biri demokratik yaşam tarzını benimsemiş bir toplum oluşturmaktır. Bu da demokrasiyi yaşam biçimi haline getirmiş ve olumlu demokratik tutuma sahip öğretmenler yetiştirmekle mümkündür. Bu araştırma, öğretmen adaylarının demokratik tutumları ve demografik özellikleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma örneklemini, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi'nde 2014-2015 yaz döneminde pedagojik formasyon programında öğrenim görmekte olan toplam 126 öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Demokratik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Demokratik Tutum Ölçeği, Tutum Araştırma Laboratuvarı tarafından geliştirilen Teacher Opinionaire on Democracy ölçeğinin G ve H formlarından oluşturulmuştur. Ölçeğin Türkçeye adaptasyon, geçerlik –güvenirlik çalışmaları Gözütok (1995) tarafından gerçekleştirilmiş ve ölçeğin güvenilirlik katsayısı .87 olarak bulunmuştur. Bunun yanında öğretmen adaylarının demografik bilgilerini elde etmek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilmiş Demografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırma verileri Bağımsız Grup t Testi, Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis H Testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda görülmüştür ki; öğretmen adaylarının demokratik tutumları medeni durum, çocuk sayısı, gelir düzeyi, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi ve ailedeki kardeş sayısına göre farklılaşmamakta; cinsiyet ve yaşa göre ise farklılaşmaktadır. Buna göre; kız öğretmen adaylarının demokratik tutumları, erkek öğretmen adaylarına göre daha olumludur ve 31-35 yaş aralığında olan öğretmen adaylarının demokratik tutumu, 20-25 yaş aralığında olan öğretmen adaylarından daha olumludur. ; Education and democracy are two concepts that are closely related with each other. One of the most important tasks of education is to create a society that has embraced the democratic way of life. This is possible by training teachers that has a positive democratic attitude and democratic life style, too. The aim of this reseach is examining the relationship between demokratic attitudes and demographic characteristics of the prospective teachers. The research sample consists of 126 prospective teachers that study in pedagojical formation program at İstanbul Sabahattin Zaim University in the summer period of 20142015. The research was conducted in the "İlişkisel Tarama" model. The tool that were used for data collection is Democratic Attitude Scale. This Scale consists of G and H forms of Teacher Opinionair on Democracy Scale that was developed by Attitudes Research Laboratory. Turkish adaptation, validity and reliability studies of the scale were conducted by Gözütok (1995). The reliability coefficient of the scale is .87. Besides that, Demographic Data Form that was developed by researcher was used in order to obtain demographic information of prospective teachers. In order to analize research data, Independent Groups t-Test, Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis H Test technics were used. At the end of the research, it was found that the democratic attitudes of prospective teachers did not differ significantly in terms of marital status, number of children, level of income, education level of mother, education level of father and number of siblings in family. But, the democratic attitudes of prospective teachers showed a significant difference in terms of gender and age. Accordingly; democratic attitudes of women are more positive than men. Democratic attitudes of prospective teachers that are at the age of 31-35 are more positive than prospective teachers that are at the age of 20-25.

Modernleşme süreci Türkiye'sinde siyasi ve sosyal dönüşümün çok tartışılan alanlarından biri demilli kimlik olgusunun kapsam ve özellikleridir. Osmanlı Devleti'nden ulus devletine geçiş sürecindeOsmanlılık ve Türklük kimliği üzerinden en gerilimli tartışmaların odak noktasının milli kimliğin inşasımeselesi olduğu açıktır. Türkiye'deki siyasi ideolojilerin milli kimliğin tanımı ve özellikleri söz konusuolduğunda Müslüman ve gayrimüslim toplulukları öteki ve yabancı kılacak tanım ve tavsiflerdebulunarak Türklük, Müslümanlık ve Batılılık özelliklerini öne çıkaran tanımlamalarda bulunduklarıgörülmüştür. Türkiye'de milli kimliğin etnik ve kültürel özelliklerinin On dokuzuncu yüzyıl siyasalideolojilerince öncelik ve sıralaması değişirken, Türk kimliğinin etnik ve kültürel özelliklerinin içerikve yorumlarının da farklılıklar arz ettiği görülmektedir. Meşrutiyet dönemi siyasal partilerinde,konumu bakımından zayıflayan ve sahip olduğu yetkiler anayasal hükümlerle sınırlandırılmakistenen bir padişah portresi vardır. Sultana bağlılık ve saygının azalması zaman içerisinde seküler birhukuk düzeninin alanının genişlemesi ile alakalıdır. Türk Milli kimliğinin inşası sürecinde, gelenekseltoplumsal yapının eleştirisi, bunun yanında halkın bütününün hukuk-ı siyasiyesini güvence altınaalan bir demokratik yapılanma siyasal parti programlarında yer almıştır. Osmanlı devletinde yaşayanfarklı etnik ve inançta halkların devlete olan bağlılığını sağlamaya dönük çabalar, dönemin siyasiparti programlarında demokratik ilke ve politikaların belirginleşmesini gerektirmiştir. ModernTürkiye'nin köklerini oluşturan ve insan unsuru bakımından Osmanlı dönemi Türk toplumunun birdevamı olan Türk toplumunun, Osmanlı kimliğinden Türk kimliğine geçişi, siyasi ve sosyal olarakkimlik değişiminin temel problemleri bu çalışmanın konusunu teşkil etmektedir. Bu dönemin siyasiparti programları, tüzük ve beyannameleri, siyasi partilerin yayın organlarında Osmanlılık, İslâmlıkve Türklük kavramlarına ilişkin yaklaşımlar, kimlik siyasetinin öncelikleri bu çalışmada incelenmiş vedeğerlendirilmiştir. ; One of the most debated areas of political and social transformation in Turkey, which is within the modernization process, is the scope and characteristics of the national identity phenomenon. It was obvious that the focal point of the tensest debates over the identity of Ottomanism and Turkishness during the transition period from Ottomanism to the nation-state is the question of the construction of national identity. When it comes to the definition and characteristics of national identity, it was observed that the political ideologies in Turkey make definitions highlighting the characteristics of Turkishness, Islamism, and Westernism by making definitions and characterizations that would make the Muslim and non-Muslim communities other and foreign. While the priority and rank of the ethnic and cultural characteristics of the national identity in Turkey were changed by nineteenthcentury political ideologies, the content and interpretations of the ethnic and cultural characteristics of the Turkish identity were observed to differentiate. In the political parties of the Constitutional Era, there was a portrait of a sultan who became weakened with regard to his position and whose powers were intended to be limited by constitutional provisions. The decrease in loyalty and respect for the sultan is related to the expansion of the area of a secular legal order over time. In the process of building the Turkish National identity, the criticism of the traditional social structure, and also, a democratic structuring securing the political rights of the whole people were included in the political party programs. The efforts to ensure the loyalty of the people of different ethnicities and beliefs living in the Ottoman state to the state required the democratic principles and policies to become evident in the political party programs of that period. The transition of Turkish society, that forms the roots of modern Turkey and is a continuation of the Ottoman period Turkish society with regard to human factor, from Ottoman identity to Turkish identity, and main problems of political and social identity change constituted the subject of this study. The political party programs, regulations and statements of this period, the approaches regarding the concepts of Ottomanism, Islamism and Turkism in the media organs of political parties, and the priorities of identity politics were examined and evaluated in this study.

Modernleşme süreci Türkiye'sinde siyasi ve sosyal dönüşümün çok tartışılan alanlarından biri de milli egemenlik prensibinin anlam ve yorumlanmasına ilişkindir. Türkiye'de milli egemenlik düşüncesinin muhteva ve kapsamı, Batı siyasal ideolojilerinin tesirinde gelişip dönüştüğü gibi, Osmanlı Devleti'nin içerisinde bulunduğu siyasi ve sosyal hadiselerden de etkilenmiştir. Osmanlı Devleti'nden ulus devletine geçiş sürecinde Milli egemenlik prensibinin "padişahın" kutsal mevcudiyeti ile nasıl uyumlulaştırılabileceği, daha açık birifade ile padişahın varlığının, Osmanlı halkı üzerindeki haklarının nasıl sürdürülebileceği bir sorun olmuştur. II. Meşrutiyet döneminin ilk yıllarında kurulan siyasal partilerin programlarında, kutsal bir şahsiyet olan padişaha bağlılık ifade edilirken, zamanla padişah, varlığı meclise gölge düşüren bir hükümdara dönüşecektir. Bu bakımdan Türkiye'de modernleşme süreci içerisinde milli egemenlik prensibinin dönüşümü II. Meşrutiyet dönemi siyasal parti programları dikkate alınarak incelenmelidir. Türkiye'deulus devlet anlayışının ve Türkçülük ideolojisinin açık olarak ilk savunucusu Milli Meşrutiyet Fırkası'nın, mensuplarının "milli egemenlik" ilkesi hakkında görüş ve yorumları bu çalışmanın konusunu teşkil edecektir. Söz konusu fırkanın geleneksel otoriteyi, yöneten ile yönetilenler arasında var olan, karar vericinin üstünlüğüne dayanan bir ilişki biçimini koruma ve sürdürme inancı, İttihat ve Terakki Fırkasıve Hürriyet ve İtilaf Fırkası mensuplarınca eleştirilmiş ve fırka yalnızlaştırılmıştır. ; One of the most discussed areas of political and social transformation during the modernization process in Turkey was related to the meaning and interpretation of the principle of national sovereignty. While the content and scope of the idea of national sovereignty in Turkey developed and transformed under the influence of the Western political ideologies, they were also affected by the political and social events in which the Ottoman State was included. In the process of transition from the Ottoman State to the nation-state, how the principle of national sovereignty could be harmonized with the sacred existence of the padishah, more clearly, how the rights of the padishah's existence over the Ottoman people could be maintained was a problem. While loyalty to the padishah, a sacred character, as indicted in the programs of the political parties established in the first years of the II. Constitutional Monarchy period, padishah would turn into an "emperor" the existence of whom overshadowed the parliament in time. In this regard, the transformation of the principle of national sovereignty within the modernization process in Turkey should be examined by considering political party programs during the II. Constitutional Monarchy period. The opinions and comments of the members of the National Constitutional Monarchy Party (Milli Meşrutiyet Fırkası), who were clearly the first advocates of nation-state understanding and the ideology of Turkism in Turkey, about the principle of "national sovereignty" constituted the subject of this study. This party's belief in preserving and maintaining the traditional authority and a form of relationship based on the superiority of the decision-maker between the rulers and the ruled was criticized by the members of the Union and Progress Party (İttihat ve Terakki Fırkası) and the Freedom and Accord Party (Hürriyet ve İtilaf Fırkası).

Hükümetler karşı koyacaklarından, yeryüzündeki yazgılan yönetemeyeceği için bu gizemli birlik, ancak gizli dernekler aracılığı ile etkinlik gösterebilir. Gereksinim doğdukça, yavaş yavaş oluşturulan bu gizli dernekler, birbirinden değişik, görünürde birbirine karşıt gruplara ayrılmışlardır. Bunlar zaman zaman din, politika, ekonomi yazın alanlarında yönetimle ilgili çok zıt düşünceler savunurlar, ama tümü de bilinmeyen ortak bir merkeze bağlı olup, onun tarafından yönlendirilir, bu merkez yeryüzündeki bütün egemenlikleri görünmez bir biçimde yönetmeye çalışan bir itici güç saklar içinde… (J.M. Hoene Wronski, Histoire et doctrine des Rose-Croix) Tezimde anlatmak istediğim olguların özeti, yukarıdaki söylevde mevcuttur. Kısaca açmak gerekirse, öyle gizli dernekler vardır ki insanlığın var olduğu zamandan beri işlevselliği mevcuttur. Bu dernekler isterlerse, imparatorluklar kurar, isterlerse bunları ülkelere böler. İnanç sistemlerini, kendilerine göre yorumlayıp mezheplere ayırır. Sosyo-ekonomik sistemler kurup sonra da kurdukları sisteme, taban tabana zıt yeni sosyo-ekonomik modeller, ortaya çıkarırlar. Bunda ki amaç, bütün insanlığa hâkim olmaktır. Zira kurduğu sosyo-ekonomik duruma, gelecek olağan tepkimeyi bile beklemeden, toplumdan geri bildirim almadan, kendi düşmanını dahil, kendisi yaratacak kadar cüretkardır. Toplumsal değişime, ancak kendileri karar verir, bundaki amaç ise, gemleri ellerinde tutarak, insanlığa kendi isteklerine göre yön verme işlevinin ,tarih boyunca sürdürme çabasından gelmesidir. ; "This mysterious union could only operate through secret guilds as the government would withstand and they couldn"t change the whole destiny. These secret guilds that are formed upon need are divided into smaller, diverse and socalled enemy groups. From time to time they publish extremely opposing ideas in religion, economics and politics, and these ideas target the administration. However, they actually serve for an unknown core that they all are loyal to, and run by. Within this core lies a driving force, enabling them to govern all the nations in the world." (J.M Hoone Wronski, Histoire et doctrine des Rose-Croix) The ideas I"ll be proposing in my thesis are briefly foreshadowed in the quotation above. To put it simply, There are such secret guilds that have been operating since the beginning of human civilazation. These guilds can build empires or split them into countries If they wish. They interpret the faith system as however they want and seperate it into cults. They first build socio-economic systems and then create a completely opposite counter-models. The reason being is to rule over humanity. They"re daring enough to create even their own enemy before waiting to see the public reaction or feedback. Only themselves decide the social change, the reason for that comes from their desire to steer the humanity according to their interest by keeping everything under control.

En basit anlatımla dünya üzerindeki mal, sermaye, bilgi, kültür gibi değerlerin sınır tanımaksızın hareket edebilmesini ifade eden küreselleşme süreci var olan toplumsal yapı ve kurumları kendine özgü koşullar çerçevesinde dönüştürmektedir. Küreselleşme sürecinin dönüşüme zorladığı toplumsal yapı ve kurumların başında ise ulus-devlet gelmektedir. Bu süreçte ulus-devlet önemli dönüşümler geçirmiş, hatta kimi yazarlara göre ulus-devletin egemenliği ve etkinliği tümüyle yok olmuştur. Ancak küreselleşme sürecinin ulus-devleti en azından öngörülebilir bir gelecekte tarih sahnesinden silecek düzeyde olmadığı yönünde güçlü kanıtlar mevcuttur. Bu çalışmada küreselleşmenin ulus-devleti ne ölçüde etkilediği ve ulus-devletin geleceğinin ne olacağı sorularına cevap aranmaktadır. ; In its simplest terms, globalization process describing unlimited movement of values such as property, capital, knowledge and culture is the conversion of existing social structure and institutions within the framework of unique conditions. The nation-state is at the forefront of the social structures and institutions that the globalization process forces for transformation. In this process, nation-state has gone under significant changes; and according to some authors, the sovereignty and efficiency of the nation-state have completely disappeared. However, there are strongevidences that the process of globalization is not at the level that may eradicate the nation-states on the stages of history at least in foreseeable future. In this study, it is sought to answer to what extent the globalization has influenced or will influence the sovereignty of the nation states and how the future of nation states will be.

Küreselleşme kavramı, yaşamların giderek çok uzaklarda alınan kararlar ve gerçekleşen olaylar tarafından biçimlendirildiği karmaşık karşılıklı ilişkilerin ortaya çıkışını ifade eder. Küreselleşme sürecinde en dikkat çekici değişim ve dönüşüme maruz kalan unsurların başında ulus-devletler gelmektedir. Bu süreçte devletler arasında karşılıklı bağımlılığın artması ile ulus-devletlerin sınırları farklı güç, amaç, kimlik ve ağlara sahip ulus-ötesi aktörler tarafından sürekli olarak geçilmektedir. Sınırların adeta ortadan kalkması ile ulus-devletler ekonomik krizler, insan güvenlik, terörizm, çevre ve iklim sorunları gibi uluslararası güvenlik sorunlarından daha fazla etkilenir hale gelmişlerdir. Bu çalışmanın amacı küreselleşme sürecinde ulus-devletlerin egemenliklerinin erozyona uğramasının nedenlerini analiz etmek yanında ortaya çıkan yeni güvenlik sorunları karşısında ulus-devletlerin yalnız başlarına çözüm üretmede yetersiz kalmaları sebebiyle işbirliğinin önemine vurgu yapmaktır. ; Globalization refers to the emergence of complex interrelationships in which lives are shaped by decisions and events taking place far beyond. In the process of globalization, the nation-state is one of the most important elements exposed to the most significant change and transformation. In this process, with the increasing interdependence between states, the boundaries of nation-states are constantly being crossed by transnational actors with different powers, goals, identities and networks. With the disappearance of borders, nation-states have become more affected by international security problems such as economic crises, human security, terrorism, environmental and climate problems. The aim of this study is to analyze the reasons for the erosion of sovereignty of nation-states in the process of globalization, and to emphasize the importance of cooperation due to insufficient state-alone solutions to new security problems.

Ulus, ortak bir kültürden, soydan ve tarihten almış olduğu pek çok nitel ve nicel değerlerin devlet bünyesinde bir araya gelmesi ile oluşur. Ulus-devlet de meşruiyetini bir ulusun belirli bir coğrafi alandaki hakimiyetinden alan yapıya denir. Bu çalışmada; ulus ve ulus-devletin yapısal özellikleri ya da temel unsurlarının neler olduğu, tarihi, kültürel, ekonomik ve siyasi boyutlarının nasıl geliştiği, küreselleşme süreci ile birlikte hızlanan kültürel, ekonomik ve siyasi unsurların ulus-devletin yapısında ne gibi aşınmalar izah edilmiştir. Küreselleşme, 20. Yüzyılın son çeyreğine damga vurmuş önemli bir kavram olmuştur. Küreselleşme olgusu ile birlikte hızlanan kültürel, ekonomik ve siyasi unsurların, ulus-devletin yapısal ve işlevsel fonksiyonlarının sorgulanmasına nasıl zemin hazırladığı üzerinde de durulmuştur. Merkezi yönetime dayalı ulus-devletlerin, merkeziyetçiliğini sorgulayan küreselleşme sürecindeki değişimin, kamu yönetimi alanının önemli tartışma konularından birini oluşturduğu söylenebilir. Küreselleşme sürecindeki bu değişim, kamu hizmeti sunumunu ve kamu hizmeti anlayışını da etkilemiştir. Çalışmada bu kapsamda; küreselleşme kavramı ve ilgili temel kavramlar izah edilmiştir. Bu çalışmada aynı zamanda siyasal, ekonomik ve idari olarak karşımıza çıkan bu etkilerin, yerelleşme ve bölgeselleşme üzerindeki etkilerine de değinilmektedir. Küreselleşmenin ortaya çıkarmış olduğu bu etkilerin, federal, üniter ve bölgeselleşmiş devletlerde, yerel yönetimlere etkisi; Almanya, Amerika, Fransa, İngiltere, İspanya ve İtalya gibi ülkeler üzerinden açıklanmaya çalışılmıştır ; The nation is formed by the gathering of many qualitative and quantitative values that the state has taken from a common culture, society and history. The nation-state is also called the "structure" in which the legitimacy of a nation comes from its dominance in a certain geographical area. The historical, cultural, economic and political dimensions of the development of national and nation-state structural characteristics or basic elements, and the erosion of cultural, economic and political elements accelerating with the globalization process are explained in the nation-state structure. Globalization has become an important concept imprinted on the last quarter of the 20th century. It is also emphasized on how the cultural, economic and political elements accelerating with the phenomenon of globalization pave the way for the questioning of the structural and functional functions of the nation-state. It can be said that the change in the globalization process that question centralism of centralized governance-based nation-states constitutes one of the important debates in the field of public administration. This change in the globalization process has also affected public service delivery and public service. In this context; the basic concepts about globalization has been explained in this study. The effects of these political, economic and administrative antagonisms on the localization and regionalization are also mentioned in the study. These effects, of which globalization has emerged, have influenced local governments in federal, unitary and regionalized states. In this study these effects are explained through the following countries; Germany, America, France, England, Spain and Italy.

Ulus, ortak bir kültürden, soydan ve tarihten almış olduğu pek çok nitel ve nicel değerlerin devlet bünyesinde bir araya gelmesi ile oluşur. Ulus-devlet de meşruiyetini bir ulusun belirli bir coğrafi alandaki hakimiyetinden alan yapıya denir. Bu çalışmada; ulus ve ulus-devletin yapısal özellikleri ya da temel unsurlarının neler olduğu, tarihi, kültürel, ekonomik ve siyasi boyutlarının nasıl geliştiği, küreselleşme süreci ile birlikte hızlanan kültürel, ekonomik ve siyasi unsurların ulus-devletin yapısında ne gibi aşınmalar izah edilmiştir. Küreselleşme, 20. Yüzyılın son çeyreğine damga vurmuş önemli bir kavram olmuştur. Küreselleşme olgusu ile birlikte hızlanan kültürel, ekonomik ve siyasi unsurların, ulus-devletin yapısal ve işlevsel fonksiyonlarının sorgulanmasına nasıl zemin hazırladığı üzerinde de durulmuştur. Merkezi yönetime dayalı ulus-devletlerin, merkeziyetçiliğini sorgulayan küreselleşme sürecindeki değişimin, kamu yönetimi alanının önemli tartışma konularından birini oluşturduğu söylenebilir. Küreselleşme sürecindeki bu değişim, kamu hizmeti sunumunu ve kamu hizmeti anlayışını da etkilemiştir. Çalışmada bu kapsamda; küreselleşme kavramı ve ilgili temel kavramlar izah edilmiştir. Bu çalışmada aynı zamanda siyasal, ekonomik ve idari olarak karşımıza çıkan bu etkilerin, yerelleşme ve bölgeselleşme üzerindeki etkilerine de değinilmektedir. Küreselleşmenin ortaya çıkarmış olduğu bu etkilerin, federal, üniter ve bölgeselleşmiş devletlerde, yerel yönetimlere etkisi; Almanya, Amerika, Fransa, İngiltere, İspanya ve İtalya gibi ülkeler üzerinden açıklanmaya çalışılmıştır ; The nation is formed by the gathering of many qualitative and quantitative values that the state has taken from a common culture, society and history. The nation-state is also called the "structure" in which the legitimacy of a nation comes from its dominance in a certain geographical area. The historical, cultural, economic and political dimensions of the development of national and nation-state structural characteristics or basic elements, and the erosion of cultural, economic and political elements accelerating with the globalization process are explained in the nation-state structure. Globalization has become an important concept imprinted on the last quarter of the 20th century. It is also emphasized on how the cultural, economic and political elements accelerating with the phenomenon of globalization pave the way for the questioning of the structural and functional functions of the nation-state. It can be said that the change in the globalization process that question centralism of centralized governance-based nation-states constitutes one of the important debates in the field of public administration. This change in the globalization process has also affected public service delivery and public service. In this context; the basic concepts about globalization has been explained in this study. The effects of these political, economic and administrative antagonisms on the localization and regionalization are also mentioned in the study. These effects, of which globalization has emerged, have influenced local governments in federal, unitary and regionalized states. In this study these effects are explained through the following countries; Germany, America, France, England, Spain and Italy.

Kadının ekonomik ve sosyal hayatta yeterince bulunamaması sorunsalı yönetim kademelerinde de eşit temsil edilememelerine sebep olmaktadır. Sanayi Devrimi sonrası çalışma hayatında ve karar alma süreçlerinde yer almaya başlayan kadınlar, 21. yüzyılın ilk çeyreği bitmek üzereyken halen yönetim kademelerine ulaşmakta zorluklar yaşamaktadır. Bu araştırma yükseköğretim kurumlarından biri olan Trakya Üniversitesi'nin yönetim kademelerinde görev yapan kadın yöneticilerin liderlik özelliklerini ve liderlik davranışlarını tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırmada temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın ölçüt örneklemi; 2021-2022 Eğitim Öğretim döneminde Trakya Üniversitesinde akademik ve idari kadrolarda görev yapmakta olan kadın yöneticiler olarak belirlenmiştir. 20 kadın yönetici ile yüz yüze ya da çevrimiçi görüşmeler yapılmış ve yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilen veriler nitel veri analiz yöntemlerinden betimleyici içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Verilerinin analizinde içerik ve betimsel analiz kullanılmış̧; araştırma desenine uygun olarak temalar belirlenmiş̧, belirlenen temalar kategorilere ayrılmıştır. Araştırma bulgularına göre, kadın yöneticilerin liderlik özelliklerden tarafsız ve adil olmanın, hitap yeteneğine sahip olmanın, çalışkan olmanın önemine vurgu yaptıkları tespit edilmiştir. Yöneticilik özellikleri kapsamında yine adil olmak, liyakate önem vermek, duyarlı olmak ve otoriter olmak vurgulanmıştır. Yöneticilikte karşılaşılan olumlu durumlara ilişkin saygınlığın atması, fikir ve görüşlerine önem verilmesi, rol model olması belirtilmiştir. Yaşanılan olumsuz durumlara ilişkin bürokratik prosedürler, yardımcı personel yetersizliği, kadınlar arası çatışmalar vurgulanmıştır. Cinsiyet ayrımcılığı kaynaklı sorun olarak erkeklerin kadınlardan talimat almayı sevmemesi tespit edilmiştir. Bulgular sonucunda kadın yöneticilerin erkeklerden farklı liderlik özellikleri ve davranışları sergilemedikleri belirlenmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen derinlemesine görüşler; ...

Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla birlikte yıkılan iki kutuplu dünya sistemi ile dünyanın hemen hemen her coğrafyasındaki devletler için ulusal güvenlik kavramı önemli bir dönüşüm yaşamaya başlamıştır. Soğuk Savaş döneminin önemli bir parçası olan Türkiye de dünya genelinde yaşanmaya başlayan bu dönüşümden muaf olmamıştır. Türkiye gibi pek çok devlet için ulusal güvenlik - hem Soğuk Savaş sırası hem de öncesinde- genel olarak geleneksel bir anlayış çerçevesinde ve ulusal devlet düzeyinde askeri bir bakış açısıyla tanımlanmaktaydı. Soğuk Savaş'ın bitmesiyle güvenliğin sadece tanımı değil alanı da genişlemiş ve güvenlik çalışmaları gündemine göç, çevre, demokrasi, insan hakları ve ekonomi gibi farklı konuları da almaya başlamıştır. Diğer bir deyişle, güvenlik askeri boyutunun ötesinde, sosyal, siyasi, iktisadi ve çevresel boyutları da kapsayacak şekilde genişlemiştir. Soğuk Savaş'ın bitmesiyle Türkiye'nin ulusal güvenliğinde küçük çapta bir dönüşüm başlamıştı. Ancak gerçek manada bir dönüşüm, Türkiye'nin Kopenhag siyasi kritererleri çerçevesinde AB'ye aday ülkeymiş gibi 'ilerleme raporları' ile değerlendirilmeye başlandığı 1998 Cardiff Zirvesi ile başlamıştır. Bu makalenin amacı da AB'ye üyelik adına yerine getirilmesi gereken Kopenhag siyasi kriterlerinin Türkiye'nin ulusal güvenlikte yaşadığı bu kapsamlı dönüşümdeki rolünü ve etkisini inceleyip analiz etmektir. Yapılan analiz sonucunda AB üyelik sürecinde Kopenhag siyasi kriterlerini karşılama adına siyasi, hukuki, sosyal ve kültürel alanda yapılan yasal ve reformların Türkiye'nin ulusal güvenliğini dolaylı veya doğ- rudan etkilediği görülmüştür. Zira önceleri 'savunmacı reel politik' kapsamında bir güvenlik perspektifi benimseyen ve bu perspektif gereği her ulusal güvenlik 'sorununun' güvenlik konusu veya meselesi olarak görüp 'güvenlikleştiren' Türkiye, Kopenhag siyasi kriteleri kapsamında gerçekleştirilen yasal ve anayasal reformlar ile birlikte bu güvenlik perspektifini yavaş yavaş terketmeye başlamış yerine ise güvenliğin sadece askeri boyutunun olmadığı, siyasal, iktisadi, toplumsal ve kültürel boyutlarının da olduğu, ulusal güvenlik meselelerinde olağandışı yöntem ve araçlardan ziyade olağan yöntem ve araçların kullanıldığı bir güvenlik perspektifi - güvenlik dışı bırakma - benimseye başlamıştır. Bu yeni güvenlik perspektifin ne derece başarılı olup olmadığı konusunda bir sonuca varmanın şu an için erken olduğu düşünülmektedir. İleriki yıllarda yapılacak araştırmalar bu konuda daha somut bulgular ortaya koyacaktır. ; With the end of the bipolar system after the dissolution of the Soviet Union, the national security concept has undergone significant change in many countries across the world. As an important player of the Cold War, Turkey was also not immune from this change. For many states including Turkey - both before and during the Cold War - the national security was defined mostly within the framework of a traditional and military security perspective. With the end of the Cold War, not only the definition of but also the sphere of security has been extended. With the extension of the security sphere, new issues such as immigration, environment, democracy, human rights, and economy have become important parts of the security studies' agenda. In other words, security has become multi-dimensional encompassing not only military but also social, political, economic and environmental aspects. Turkey's national security has also started to undergo a transformation to some extent after the end of the Cold War. However, the genuine transformation of Turkey's national security began after the decision taken at the EU Cardiff Summit in 1998. The purpose of this article is to evaluate and analyze the role of the Copenhagen political criteria, which have to be fulfilled in order to be a member of the EU, in the transformation of Turkey's national security. At the end of the analysis it has been found that the large-scale legal and constitutional reforms realized in political, judicial, social and cultural spheres to fulfill the Copenhagen political criteria have a direct or indirect impact on the transformation of the Turkey's national security. Turkey which embraced a 'defensive real-politik' security perspective with a 'securitization' approach in the past has started to let off itself from this perspective and replace it with a multi-dimensional security perspective with a 'de-securitization' approach after the legal and constitutional reforms aimed at meeting Copenhagen political criteria. It is concluded that 'de-securitization' approach, which attaches great importance to using ordinary (normal) political means, methods and rules to deal with the security issues, has become the linchpin of Turkey's national security instead of 'securitization' approach, which emphasis on using extraordinary means and methods in dealing with security threats. It is also concluded that it is quite early to come to a conclusion whether this new security perspective is successful or not in solving the Turkey's national security matters. The researches that will be done on this question in the coming years will come up with betters answers and more tangible results.

1923-1938 arası tek parti döneminde merkezi devletle çatışma halinde olan Kürtler, 1945 sonrasında farklı bir devlet politikasıyla karşı karşıya kalmıştı. Çok partili sistemle birlikte Kürtlerin oyu partiler açısından önemli hale gelmişti. 1945 sonrası dönem, format değiştiren Türkiye'nin Kürt meselesine yeni bir bakış açısıyla baktığı yıllardı. Artık partilerin bu yeni dönemdeki amacı, Kürt halkına daha yakın olmak ve bu doğrultuda bölgeyi bilen kişileri aday göstermekti. Bu süreçte geçmişte sürgün yemiş bazı Kürtler siyasete giriyordu. Aynı zamanda yeni Kürt kökenli eğitimli gençler parlamentoda yer almaya başlamıştı. Bu doğrultuda Kürtlerin siyasete girdiğini ve bir Kürt aydın hareketinin var olduğunu görmekteyiz. Bu detaylar çalışmada gösterilmiştir. Çalışmada elde edilen sonuçlar dönemin iki büyük partisi Demokrat Parti ve Cumhuriyet Halk Partisi açısından değerlendirilmiştir. Seçimler dışında dört dönem süresince seçilmiş milletvekillerinin çeşitli özellikleri gösterilmiştir. ; The Kurds in conflict with the central state during single party period between 1923 and 1938, faced a different state policy after 1945. In the multi-party system, the Kurds' tendency was important for the parties. Post-1945 period is a period that the format changing Turkey was looking to the Kurdish problem with a new point of view. The aim of parties in this new period is to be closer to the Kurdish people and to nominate the people who knew the region. Some Kurds, who had exiled in the past, entered politics. At the same time, a new educated young peole of Kurdish intellectual class were in parliament. Some Kurds, who had exiled in the past, entered politics. In these years, we see that Kurds entered politics and there was a Kurdish intellectual movement. These details are shown in the study. The results of the study were evaluated in terms of two major parties of the period, the Democratic Party and Republican People's Party. In addition to the elections,various characteristics of elected deputies were shown during four semesters.