Suchergebnisse

Batı ülkelerinin kamu yönetimlerinin, kent devletinden imparatorluğa, buradan krallığa ve nihayet (ulus-)devlete doğru bir evrim yaşanmışken; Avrupa Birliği yapılanması dikkate alındığında, gelişen sürecin tekrar "imparatorluk"a doğru olduğu söylenebilir. Evrimleşme bu şekilde gerçekleşirse, söz konusu yapıda, demokratik temsil, katılım ve siyasal bir denge güç olması açısından "bölge (yerel) yönetimleri" temel kamu yönetimi birimlerinden biri olacaktır. Bu makale, Avrupa Birliği'nde belirtilen mantık çerçevesinde gelişme gösteren "bölge" olgusunun ele almaktadır. ; The public administrations in the western european countries has evolued from the city-state to the empire and from the Empire to the (nation)-state. However, given the progress made towards creation of EU, the process seems to go egain towards the empire. Once creation of EU is completed,iwrhin this political sturucture regional (local) administrations" will be one of the main public administration units in terms of democratic participation and their being an equilibrium political power against the centre. As regional administrations (such as federal states and autonomous regions) in EU come to the fore and play a primary role in shaping the political and andministrative stuructures of the Union, this stady explains the development of regionalism in the EU.

Batı ülkelerinin kamu yönetimlerinin, kent devletinden imparatorluğa, buradan krallığa ve nihayet (ulus-)devlete doğru bir evrim yaşannuşken; Avrupa Birliği yapılanması dikkate alındığında, gelişen sürecin tekrar "imparatorluk"a doğru olduğu söylenebilir. Evrimleşme bu şekilde gerçekleşirse, söz konusu yapıda, demokratik temsil, katılım ve siyasal bir denge güç olması açısından "bölge (yerel) yönetimleri" temel kamu yönetimi birimlerinden biri olacaktır. Bu makale, Avrupa Birliği'nde belirtilen mantık çerçevesinde gelişme gösteren "bölge" olgusunu ele almaktadır. ; The public administrations in the Western European countries have evolued from the city-state to the empire and from the empire to the nation-state. However, given the progress made towards the creation of the EU, the process seems to go again towards the empire. Once the creation of the EU is completed, within this political sturucture regional (local) administrations will be one of the main public administration units in terms of democratic participation and their being an equilibrium political power against the centre. As regional administrations (such as federal states and autonomous regions) in the EU come to the fore and play a primary role in shaping the political and andministrative stuructures of the Union, this stady explains the development of regionalism in theEU.

ÖZET1980 sonrası yaşanan yönetsel değişim sonucu sivil toplum kuruluşları yönetişim kapsamında politika belirleyici bir aktör olarak kamu ve özel sektör kuruluşları ile birlikte karar mekanizmasında yer almaya başlamıştır. Böylelikle sivil toplum kuruluşları temsiliyet düzeyinin geliştirilmesi ve demokratik bir topluma ulaşma yolunda hak ve özgürlüklerin gerçekleşmesi açısından önemli bir rol kazanmıştır. Bu çerçevede siyasi katılım kavramına bir alternatif olarak sunulan sivil toplum kuruluşları temsili demokrasinin yaşadığı çoğulculuk problemini çözerek hukuk devletini gerçekleştirmenin bir aracı haline gelmiştir. Bu vesile ile sivil toplum kuruluşları vatandaşların katılımcı, çoğulcu, şeffaf bir demokratik yapı içerisinde aktif yurttaş olarak yer almalarını sağlayacaktır. Bu noktada, özellikle Türkiye'de yönetişim mekanizmasının etkili bir şekilde işlemesi için sivil toplum kuruluşlarının yeterli kurumsal kapasiteye sahip olup olmadığı sorusu ortaya çıkmaktadır. Türkiye'de sivil toplum kuruluşlarına yönelik bulunan mevzuat STK'ların kurumsal kapasitelerini geliştirmeleri açısından zayıftır. Bu açıdan sivil toplum kuruluşlarının yönetişim çerçevesinde etkili bir şekilde yönetildiği ve katılım mekanizmalarının geliştiği günümüz koşulları ile uyum sağlayacak mevzuatın düzenlemesi ihtiyacı devam etmektedir. Bu durum sivil toplum kuruluşlarının kendisi için tanımlanan bu görev ve sorumlulukları etkin bir şekilde yönetilerek yerine getirebilmeleri için şüphesiz kurumsal kapasitelerini arttırmalarını gerektirmektedir. Bu tez çalışmasında Sivil Toplum Kuruluşlarının Kurumsal Kapasite Geliştirme Zorlukları ele alınarak literatür analizi, içerik analizi mevzuat analizi yapılmış ve niteliksel araştırma metotlarından yarı yapılandırılmış mülakat yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda kurumsal Kapasite Geliştirme Stratejileri kapsamında bir model oluşturulup Türkiye'de faaliyet gösteren çeşitli sivil toplum kuruluşları ile yarı yapılandırılmış mülakatlar gerçekleştirilerek bu sivil toplum kuruluşlarının kurumsal kapasite analizleri gerçekleştirilmiştir. Tez çalışmasında ulaşılan sonuçlar açısından stratejik yönetimi uygulayan sivil toplum kuruluşları etkili bir şekilde yönetilmekte; stratejik yönetim, kurumsal yönetim ve kurumsal iletişim kurumsal kapasite gelişimini hızlandırmakta ve STK'ların kurumsal kapasitesinin gelişmesi kurumsallaşmayı beraberinde getirmektedir. --- ABSTRACTBecause of the administrative change experienced after 1980, civil society organizations started to take part in the decision mechanism together with public and private sector organizations as a policy-determining actor within the scope of governance. In this way, civil society organizations have an important role in terms of improving the level of representation and realizing the rights and freedoms in reaching a democratic society. In this context, civil society organizations presented as an alternative to the concept of political participation has been a means of realizing the rule of law by solving the pluralism problem of representative democracy. By this means, civil society organizations will ensure that citizens take part in a participatory, pluralistic, transparent democratic structure as active citizens. At this point, the question arises as to whether or not civil society organizations have sufficient corporate capacity for the effective functioning of the governance mechanism. Located legislation for civil society organizations in Turkey is weak in terms of developing corporate capacities of civil society organizations. In this respect, the need for the regulation of legislation that will comply with the current conditions to be developed by the participation mechanisms of civil society organizations within the framework of governance effectively continues. This requires undoubtedly increasing the institutional capacity of civil society organizations in order to effectively manage and fulfill these duties and responsibilities defined for them. In this thesis, Corporate Capacity Development Difficulties of Civil Society Organizations have been addressed and a model has been formed within the scope of Corporate Capacity Building Strategies. In this thesis; literature analysis, content analysis, legislation analysis and semi-structured interview method which is one of the qualitative research methods had been used. In this context, with various civil society organizations operating in Turkey it was carried out semi-structured interviews. Then, institutional capacity analyzes of these non-governmental organizations were carried out. In terms of the results achieved in the thesis, civil society organizations implementing strategic management are managed effectively; strategic management, corporate governance and corporate communication accelerate institutional capacity development, and the corporate capacity development of civil society organizations brings about institutionalization.

This article delves into the transformative decade between 1999 and 2009, exploring the intricate web of Jewish-Arab relations in Israel and the consequential impact of Jewish-Arab tensions on Arab politics and Arab voter behavior in Israeli elections. During this decade, internal factors, such as generational shift, leadership changes, and political pluralism, played a pivotal role in reshaping the societal landscape in the Arab sector. On the other hand, external factors, including the collapse of the Israeli-Palestinian reconciliation process and the eruption of the Second Intifada, intensified the predicament of Israeli citizens of Arab origin, amplifying their national identity dilemma. The primary objective of this study is to analyze voting patterns within the Arab sector during the elections of 1999, 2001, 2003, 2006, and 2009, thereby highlighting the profound political implications of the Jewish-Arab tensions on Arab political engagement and voting behaviors. By doing so, this research provides insights into the changing patterns of Arab votes and their impact on the broader political landscape of Israel. The findings reveal that the growing social marginalization and disconnection from the Jewish sector significantly influenced the Arab sector's electoral participation. This period witnessed a decline in Arab voter turnout and a shift in support from left-wing Jewish-Zionist parties to Arab parties, paradoxically contributing to the electoral performances of both Arab parties and right-wing Jewish-Zionist parties.

This paper analyzes the creative city policy for Istanbul, which has recently become a popular throughout the world. Cities are expected to be creative milieus that foster free circulation of people, ideas, and interactions for economic growth, global competitiveness, and social development. Drawing on Foucault and governmentality studies, this paper first argues that the creative city policy is a neoliberal political rationality that seeks to stimulate individuals' creative capacities through structuring urban space. Neoliberalism includes the de-governmentalization of state and the active participation of non-state actors in the governing processes. Second, using examples from street gentrification, industrial heritage re-functioning, and co-working spaces in Istanbul, this paper dissects how creativity, freedom, and economic growth intersect in urban space and how a broad coalition of political parties, state agencies, local authorities, non-governmental organizations, small-scale cultural entrepreneurs, and creative professionals have been formed around the creative city. As a result, creative city policy is a form of governmentality that includes official documents as well as spatial strategies of a heterogeneous coalition of state and non-state actors.

TEZ10571 ; Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2015. ; Kaynakça (s. 145-157) var. ; ix, 158 s. : 29 cm. ; Şiddet literatürü üzerine yapılan bir tarama, kolektif siyasal şiddet analizi için bütüncül bir paradigmatik yaklaşımın ve metodolojinin söz konusu olmadığını göstermektedir. Bu durum araştırmacıların, genellikle, siyasal şiddetin farklı türlerinden birine odaklanarak vakaya özgü yaklaşımlar geliştirmesinden kaynaklanmakta ve netice olarak da kolektif siyasal şiddet analizinde kullanılacak bütüncül bir çerçevenin geliştirilmesini engellemektedir. Bu çalışma, mevcut literatürün eksikliklerini ve sınırlılıklarını geride bırakmaya yardımcı olacak yeni bir yaklaşıma ihtiyaç olduğunu savunmaktadır. Kaynak Mobilizasyonu ve Yeni Toplumsal Hareketler yaklaşımlarının siyasal fırsat yapıları, çerçeveleme süreci, kaynak mobilizasyonu, örgütsel hareketlilik stratejileri, harekete katılım ve kimlik inşası süreçleri gibi kavramsal ve metodolojik araçlarıyla, kolektif siyasal şiddet analizi için gerekli olan bütüncül yaklaşıma katkı sunabileceği savunulmaktadır. Bu yaklaşım, farklı zamansal ve mekânsal koşullarda ortaya çıkan kolektif siyasal şiddetin daha iyi anlaşılabilmesi için gereklidir. Ayrıca çalışmanın vaka analizi olarak, varsayılandan daha karmaşık bir örgütlenme sunan ve mevcut literatürün analizde yetersiz kaldığı Hamas örneği seçilmiştir. ; A survey of the existing literature on political violence reveals that there is no single paradigmatic approach and method with which to study collective forms of political violence. Scholars usually focus on one type of political violence, developing a case-specific approach, which is not adequate to the task of providing a comprehensive framework with which to analyze different forms of collective political violence. This study points to the need for a new framework which overcomes the shortcomings and limitations of the existing literature. It argues that social movement theory (including both Resource Mobilization approach and New Social Movements theory) can contribute to the development of such a comprehensive approach by providing the base for another way of understanding and interpreting collective political violence as it offers the necessary conceptual and methodological tools such as political opportunity structures, framing processes, resource mobilization, organizational mobilization strategies, movement participation and processes of identity construction. It is, thus, necessary to combine the theoretical insights of social movement theory and the literature on political violence to better analyze collective political violence in different contexts at different times. In this study, these arguments are presented through a case study of Hamas, a complex organization, which is often inadequately analyzed within the existing literature on collective political violence.

anemon ; Türk siyasal geleneğinde partiler arasındaki cepheleşmeler 1950'li yıllarda da devam etmiştir. Cumhuriyet Halk Partisi öncülüğünde iktidara karşı muhalefet partileri arasında iş birliği yapmak suretiyle başlayan süreç Başbakan Adnan Menderes'in Vatan Cephesi'nin teşekkül edileceğine dair açıklamasıyla devam etmiştir. Adnan Menderes'in konuşmasından sonra Muş Demokrat Parti İl teşkilatları da kendi saflarına katılımları sağlamak amacıyla çalışmalar yapmışlardır. Bu çalışmalar neticesinde Muş'ta da Cumhuriyet Halk Partisi ve diğer partilere üye olan vatandaşlar Vatan Cephesi'ne katıldıklarını Başbakan Adnan Menderes'e ve Demokrat Parti Genel Merkezi'ne bildirmişlerdir. Partiler arasındaki bu seçmen kaymalarının Muş İline yansımaları da ildeki siyasi dengelerin değişmesine ve politik mücadelenin daha da artmasına yol açmıştır. Bu çalışma 1958-1960 döneminde Vatan Cephesi'nin Muş İlinin politik atmosferini nasıl ve ne şekilde etkilediğini ele alıp incelemiştir. ; The confrontations between the parties in the Turkish political tradition continued in the 1950s as well. The process, which started with the efforts for coperation by the opposition parties against the government under the leadership of the Republican People's Party, continued with the statement of Prime Minister Adnan Menderes that a Fatherland Front would be formed. After the speech of Adnan Menderes, the Muş Democrat Party provincial organizations also worked to ensure peoples' participation into their sides. As a result of these efforts, many people which were members of the Republican People's Party and other opposition parties in Muş, informed the Prime Minister Adnan Menderes and the Democrat Party Headquarters individually or collectively that they joined the Democrat Party and Fatherland Front. The reflections of these electoral shifts between the parties in the province of Muş led to the change of the political balances in the province and the increase of the political struggle between the parties. This study handled and examined how and in what way the Fatherland Front affected the political athmosphere of the Muş province during the 1958-1960 period. ; 832159

DergiPark: 558327 ; klujfeas ; The efforts of multicultural states to promote political and legal changes in the field of public administration and services in order to create the conditions for a qualified common life, reveal the necessity of a democratic political space to be supported by a public reform based on pluralist and participatory democracy, and the experience in such states provide valuable benefits to states with similar problems. This study observes how, in Switzerland, Spain, Canada, and Malaysia, the differences in the role that federal public administration, public policy, and bureaucratic representation play in building a common life, and the representation and common public participation conventions of the political community shaped by social, cultural and economic diversity in structuring two or more constituents are tied in terms of the the policy-making process. ; Çok toplumlu devletlerin nitelikli bir ortak yaşamın koşullarını oluşturmak maksatlı siyasal ve yasal değişiklikleri kamu yönetimi ve hizmetleri alanında da tedavüle sokma yönündeki çabaları, demokratik bir siyasal alanın çoğulcu ve katılımcı demokrasi eksenli bir kamu reformuyla da desteklenmesi gerekliliğini ortaya koyduğu gibi buradaki deneyimler, benzer sıkıntılarla malul devletler açısından da oldukça kıymetli faydaları haizdir. Bu çalışma, İsviçre, İspanya, Kanada ve Malezya'da federal kamu yönetimi, kamu siyaseti ve bürokratik temsil gibi meselelerin müşterek yaşamı inşa etmede oynadıkları roldeki ülkeden ülkeye değişiklik gösteren farklılıkların, iki ya da daha çok unsurun yapılandırılmasındaki sosyo-kültürel ve ekonomik farkların biçimlendirdiği siyasal topluluğun temsil ve müşterek kamu iştiraki konvansiyonlarının, her ülkenin politika oluşturma sürecine nasıl aktarıldığında düğümlendiğini gözlemlemiştir.

Breaking down the natural gas export monopoly of Russia against to the European countries is one the very challenging issues of European authorities in the past thirty years. Despite the introduction of the Norwegian and Algerian gas to the European market in recent years, European countries are still in search of the alternative gas exporter countries to meet their increasing gas consumption. When the expectations of European countries were combined with the relative stabilization of political structure in both South Eastern European and Caucasian countries, the alternative Eurasian natural gas pipeline projects came to the European agenda gradually. In this study, it will be analyzed that both the economic and political situation of Azerbaijan, Georgia and Armenia in terms of their participation to the ongoing Eurasian natural gas projects that plans to deliver natural gas resources of the Caspian Basin to Europe. Within this context, after the brief introduction to explain what those Eurasian natural gas projects are, it will be given information, analyzed and discussed that the current positions of the Caucasian countries against these projects. It is important that the evaluation of the Eurasian Natural Gas Pipeline Projects in the case of the Caucasian countries makes the final step more reliable which will strengthen the economic integration and regional cooperation of Caucasian countries.

From a conceptual-theoretical as well as political perspective, this essay examines the interrelationships between the identity and foreign policy dimensions of Turkey's Kurdish question and makes policy recommendations. Recent domestic and regional developments present both opportunities and great risks for Turkey's social, political and territorial cohesion, peace and stability. In order to utilize the opportunities, Turkey needs to simultaneously achieve two goals. Domestically, it needs to successfully continue its present peace process and achieve genuine democratization. This process should culminate in a state of affairs whereby the complex social and political questions underlying the Kurdish question can be processed through the mechanisms of normal democratic politics and with the participation of legitimate Kurdish political actors. One crucial and insufficiently understood challenge the Turkish state and society have to manage during the peace process is the challenge of how to addressing the identity question, which is the formative basis of Turkey's Kurdish question. This question consists of two separate but interrelated needs. The first is to address the Kurdish need and demands for 'cultural-national' recognition. The second is to address the need for a common national identity encompassing all ethnic-cultural groups, and to acknowledge that many Turks identify with Turkishness as such a common identity, which, they feel, should shape the state's identity. These two challenges can only be met by introducing new and flexible categorizations to which people can feel belonging under different names. In foreign policy, Turkey should consolidate its improved relations with regional Kurds based on interdependence and its redline should be the emergence of a hostile Kurdish statehood in the region, not Kurdish self-rule per se. This, however, should be done without alienating Arabs by defending any particular status for Iraqi or Syrian Kurds. If Turkey fails in these endeavors, however, major destabilizing developments can occur whereby the identity and belonging perceptions of many Kurds as well as Turks can experience significant shifts.

Türk siyasal hayatı her ne kadar sürekli istikrarsızlıklar ve ekonomik dalgalanmalar ile anılsa da kısa sayılabilecek bir süre içerisinde oldukça fazla tecrübe kazanmış olduğu değerlendirilmiştir. Birçok parti ve seçim sistemlerinin denendiği, tek parti hükümeti ve koalisyon hükümeti dönemlerinin birden fazla örneği ile zenginleşmiş bir siyasal hayata sahip olmak aslında ülke menfaatleri açısından oldukça değerlidir. Ancak baskı gruplarının çeşitli müdahalelerine şahit olunmasının ve neredeyse her on yılda bir askeri darbe veya müdahalelerin gerçekleşmesinin demokrasinin siyasal zeminde gelişmesini engellemesine ve yukarıda bahsedilen zenginliğin karşılığının tam olarak alınamamasına neden olduğu söylenebilir. Türkiye'de çok partili hayatın 1950'den itibaren başladığını ifade etmek yanlış olmaz. Bu kapsamda yaklaşık yetmiş yıllık bir tecrübenin gerek yazılan tezlerde gerekse bilimsel makalelerde hak ettiği kadar yer almadığı tespit edilmiştir. Bu maksatla kaleme alınan bu çalışmada 1950-2015 yılları arasındaki seçimler ele alınmış olup kurulan tek parti ve koalisyon hükümetlerinin siyasi ve ekonomik istikrarı incelenmiştir. Elde edilen sonuçlardan sürdürülebilir siyaset konusunda bir analiz yapılmaya çalışılmıştır. Bu anlamda çalışmada; büyüme, enflasyon, işsizlik gibi istikrar temelli ekonomi tanımlamalarının yanında demokrasi, katılım kültürü, çoğulculuk ve siyaset ahlâkı üzerinden sürdürülebilirliğin önemi ortaya koymaya çalışılmıştır. ; Turkish political life has been assessed as having gained considerable experience in a short period of time, although it is constantly referred to instability and economic fluctuations. Having tried many party systems and electoral systems, having a political life enriched by single-party governments and multiple instances of coalition government periods, is in fact very valuable for the country's interests. At this point, the various interventions of the pressure groups have also been witnessed. Almost in every decade, military coups or interventions have prevented democracy from developing on the political horizon and have caused the failure of the mentioned wealth to be fully taken. It would not be wrong to say that the multi party political life in Turkey started from 1950. In this context, it has been determined that an expert of almost seventy years does not have enough scientific articles to be written in subject. In this study, the elections between 1950 and 2015 were considered and the political and economic stability of the single party and coalition governments established was investigated. From the results obtained, a definition of sustainable politics has been tried to be made. In this sense, based on economy definitions such as growth, inflation, and unemployment have sought to demonstrate the importance of sustainability through democracy, participation culture, pluralism and political morality.

Avrupa'da XIX. yüzyılda ulus devletlerin ortaya çıkmasıyla sonuçlanan tarihsel akış içinde monarşileri değişime zorlayan ve anayasa hareketlerinin doğmasını sağlayan temel faktör meşruiyet meselesi veya tartışmasıydı. Siyaset felsefesi açısından meşruiyet, siyasî iktidarı makbul kılan, diğer bir ifadeyle gücü iktidara dönüştüren rasyonel etkendir.Şiî ulemanın ondokuzuncu yüzyıldan itibaren siyaset sahnesinde etkin biçimde yer almasıyla İran'da devlet önce meşrutî idareye ve nihayet 1979'daki devrimle de cumhuriyete evrildi. Bu süreçlerde aslî oyuncu din âlimleri olduğundan Şiîliğin teorik tartışmaları aynı zamanda siyasetin de tartışması oldu.1979 devriminin referansı olan ünlü meşrutiyet önderi Mirza Nâînî (1860-1936), Şia'nın siyaset düşüncesinde yenilik bahsinin de önemli aşamasını temsil ediyor. Nâînî'nin Tenbihu'l-Ümme isimli eseri, 1905'te harekete geçen meşrutiyet devriminin manifestosuydu. Ama aynı zamanda Nâînî, ortaya koyduğu teoriyle Şiî siyaset düşüncesinde de devrim yaptı ve Onikinci İmam'ın yokluğunda (gaybet) ulemanın ve halkın siyasete katılımını temellendirdi.İran meşrutiyetinin içinde oluşan tartışmalar, düşünceler ve birikim 1979'daki devrime kadar kesintisiz biçimde gelişerek devam etti. Denebilir ki, 1979 devrimi, 1906 meşrutiyet devriminde hız kazanan siyasal iktidarın meşruiyeti sorusunu "cumhuriyet" ile cevaplamaktan ibarettir. --- In Europe, the main factor that pushed the monarchies to change in the historical course that resulted from the emergence of nation states in the 19th century, and which resulted in the emergence of the constitution movements, was the question of legitimacy. In terms of political philosophy, legitimacy is a rational factor that makes political power acceptable, in other words, transforming power into power.Since the Shi'ite rebellion took an active part in the political scene from the twentieth century, the state in Iran had first evolved to the constitutional administration and finally to the republic with the revolution in 1979. The theoretical debates of Shi'ism were also a discussion of politics, since these were the main players of the religious scholars in these processes.Mirza Nâînî (1860-1936), the famous leader of the constitutional monarchy movement, who is the reference of the 1979 revolution, represents the important stage of the idea of renewal in Shia's political thought. Nâînî's book Tanbih al-Ummah was the manifesto of the constitutionalist revolution that began in 1905. But at the same time, Nâînî revolutionized Shiite political thought with the theory he put forward, and based on the participation of the ulama and the public in politics in the absence of the Twelfth Imam.The debates, thoughts and accumulation in the Iranian constitutionalism continued uninterruptedly until the revolution in 1979. It can be said that the 1979 revolution consisted of answering the question of the legitimacy of the political power that gained speed in the 1906 constitutionalist revolution.

Municipalities are the most important actors of urban management and the main decision-making body of municipalities are the municipal councils. The ratio of the women members of municipal councils is important for revealing the role of women in local political decision making and this is also accepted as an indicator of gender equality. This indicator has also been handled by the United Nations and "Gender Equality" goal was included into the "Sustainable Development Goals" which was determined in 2015. The ratio of women members of the local councils was ranked as a sub-goal of "Gender Equality". Although this ratio is an important indicator of the level of the contribution of women in local decision making, it does not explain the quality of this contribution. The issues to be discussed and resolved by the municipal councils are first discussed in the expertise commissions before. The expertise commissions have an impact on the council decisions by discussing and reporting the issues which are referred to them. Therefore, while evaluating the role of the woman in local decision making, the level of participation in the expertise commissions will be examined with the quantity of the women members in the municipal councils. In this context, the study focuses on the number and ratio of the woman members in the expertise commissions established within the municipal councils. Within the scope of the study, the number and ratio of the woman members in the mandatorily established expertise commissions of the municipal councils of Nomenclature of Territorial Units for Statistics (NUTS) Level 2 will be determined. The aim of the study is to reveal the ratio of women's participation in local decisions together with the quality of this participation. ; Kentsel yönetimin en önemli aktörü olan belediyelerin temel karar organı, belediye meclisleridir. Belediye meclislerindeki kadın üye oranı, kadınların yerel siyasi kararların alınmasındaki rolü açısından önem taşımakta ve toplumsal cinsiyet eşitliğinin bir göstergesi olarak kabul edilmektedir. Bu gösterge, Birleşmiş Milletler tarafından da özel olarak ele alınmış ve 2015 yılında belirlenen "Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları" arasında "Toplumsal Cinsiyet Eşitliği" amacına yer verilmiş, yerel meclislerdeki kadınların sandalye oranı, bu amacın alt hedefleri arasında yer almıştır. Yerel meclislerdeki kadın üye oranı, yerel kararların alınmasında kadınların katkı düzeyini tespit etmek açısından önemli bir gösterge olmakla birlikte, bu katkının niteliğini açıklamamaktadır. Belediye meclislerinde görüşülerek karara bağlanacak olan konular, öncelikle ilgisine göre ihtisas komisyonlarında görüşülerek meclis gündemine alınmaktadır. İhtisas komisyonları, kendilerine havale edilen konularda görüşmeler yaparak meclise rapor sunmakta, bu bakımdan meclis gündemi ve meclis kararları üzerinde bir etkiye sahip olmaktadır. Dolayısıyla yerel kararların alınmasında kadınların rolü değerlendirilirken, yalnızca meclislerdeki sandalye sayısı değil, komisyonlara katılım düzeyleri de incelenmelidir. Bu bağlamda çalışma, belediye meclisleri bünyesinde oluşturulan ihtisas komisyonlarındaki kadın üyelerin sayısını ve oranını konu edinmektedir. Çalışma kapsamında, İstatistiki Bölge Birimleri Düzey 2'de yer alan il ve büyükşehir belediye meclislerinde, kurulması kanunen zorunlu olan ihtisas komisyonlarında yer alan kadın üyelerin sayısı ve oranı tespit edilecektir. Çalışma sonucunda, kadınların yerel kararlara katılım oranının yanı sıra, bu katılımlarının niteliğinin de ortaya konulması amaçlanmaktadır.

This thesis discusses women's political, economic and social organization during Pahlavi Dynasty which ruled Iran during 1925-1979 and specific to 1941-1965. In the first chapter of the study, how Iran's political and social agenda which started changing in the 19th century affected the situation of the Iranian women's social status and the poisiton of women on this agenda will be analyzed. At the same time, the westernization policy performed by Qajar Dynasty, economic crisis and 1905-1911 constitution revolution will also be analyzed; Iranian women's active participation to the process will also be discussed. In the second chapter, it will be discussed that the foundation of the Pahlavi Dynasty by Rıza Pehlevi, the development of the new governance system and the deviancy on the traditional/conservative structure which was caused by the modernization movement initiated on Iran's socio-cultural structure. During the analysis, reactions developed by women to major changes through media and organizations will be analyzed. In the third and the last chapter, in the modern structure of Pahlavi Iran, struggle of women to exist in society during Muhammed Rıza Pehlevi era, the dynamics of the period and the women's status in White Revolution will be covered; and it will be discussed that the formative process of Iranian women's changing political and social demands and state notions in 20th century. ; Bu tez, 1925-1979 yılları arasında İran'da hüküm süren Pehlevi Hanedanı'nda kadının siyasi, ekonomik ve toplumsal statüsünü 1941-1965 yılları özelinde ele almaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde İran'ın 19. yüzyılda değişmeye başlayan siyasi ve toplumsal gündeminin İranlı kadının durumunu nasıl etkilediği ve kadınların bu gündemde teşkil ettiği konum incelenecektir. Ancak Pehlevi rejiminden önce Kaçar Hanedanı tarafından gerçekleştirilen Batılılaşma politikaları, ekonomik kriz ve 1905-1911 Meşrutiyet Devrimi süreci açıklanacak, İranlı kadınların sürece aktif katılımı ele alınacaktr. İkinci bölümde; Rıza Pehlevi tarafından Pehlevi Hanedanı'nın kurulması, yeni devlet sisteminin oluşumu ve İran'ın sosyo-kültürel yapısında başlatılan modernleşme hareketinin muhafazakar toplum yapısında meydana getirdiği çarpıklık anlatılacaktır. Bu inceleme sırasında kadınların büyük değişimlere basın-yayın organları ve örgütler aracılığıyla geliştirdiği tepkiler incelenecektir. Üçüncü ve son bölümde modern bir yönetim olan Pehlevi İran'ında Muhammed Rıza Pehlevi dönemi ve kadının toplumda var olabilme mücadelesi, dönemin dinamikleri ve Beyaz Devrim'de kadının statüsüne yer verilecek, 20. yüzyılda İranlı kadının değişen siyasi ve toplumsal taleplerini şekillendiren süreç ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler: Irak, Kürtler, Federalizm, ÖzerklikÖZETIRAK KÜRTLERİNİN YÖNETİMSEL ARAYIŞI VE FEDERALİZM SEÇENEĞİ: TARİHSEL VE TEORİK BİR ANALİZBu tez, Irak'ın kuruluşundan 2013 yılına kadarki sürede Kürtlerin bölgesel düzeyde özerk bir yönetim hedefinin tarihsel ve teorik olarak incelenmesi üzerine kuruludur. Irak'ın ulus-devlet sistemi ile etno-dinsel gruplar arasında siyasal uzlaşmayı, katılımı ve temsili başaramaması etno-dinsel sorunlarını süreklileştirmiştir. Irak'ın belirgin etnik bir topluluğu olan Kürtler, yerel veya merkezi düzeyde siyasal hakları kullanabilecek şekilde iktidara katılamadıkları için bölgesel düzeyde özerk bir yönetim talebi kapsamında merkezle sık sık çatışmıştır. Irak'ta iç ve dış politik şartların hazırladığı siyasal ortamın bir sonucu olarak Körfez savaşları yaşanmış ve ardından 2005'ten itibaren yeni bir siyasal sistem uygulanmaya başlanmıştır. Bu aşama, Kürtlerin federal ilkeler temelinde bölgesel düzeyde bir yönetim hakkına ulaşmasını ve Irak'taki Sünni-Araplara dayalı ulus-devlet politikasının kesintiye uğramasını tarif etmektedir. Ne var ki federal yönetime geçiş, ülkedeki etno-dinsel sorunları sonlandıramamıştır. Irak'ta etno-dinsel anlaşmazlıklar, azalmakla birlikte, halen devletin siyasal geleceğini etkileyen bir potansiyele sahiptir. Bu nedenle farklı toplulukları bir arada tutma amaçlı Irak federal sisteminin etkisi, etnik ölçüt bağlamında Kürtler üzerinde tartışma konusu yapılmıştır. Bu bağlamda Kürtler üzerinden tarihsel, teorik, karşılaştırmalı, alan araştırması ve gözleme dayalı araştırma yöntemleri kullanılarak Irak'ın siyasal geleceğine dair öngörülere ulaşılması hedeflenmiştir. Bu yönleriyle tez çalışması, etnik sorunlar bağlamında Irak Kürtlerinin siyasal haklara ulaşma sürecini tarihsel olarak ayrıntılı ele alınmıştır.Keywords: Iraq, Kurds, Federalism, Autonomy ABSTRACTADMINISTRATIVE SEARCH OF IRAQI KURDS AND FEDERALISM OPTION. A HISTORICAL AND THEORETICAL ANALYSISThis thesis is historical and theoretically based on the objective examination of an autonomous region of Iraqi Kurds at the regional level during the period from the Iraq's establishment until 2013. Ethno-religious issues have been continuing because of the fact that nation-state system of Iraq could not success a political consensus, representation and participation between communities. Kurds of Iraq that is a distinct ethnic group could not participate to power at local and central level. Therefore, Kurds frequently conflicted with administrative central within the context of an autonomous government demanding at regional level.Gulf Wars occurred because of condition of the policy at home and abroad and after a new political system started to put into practice since 2005 in Iraq. This phase is to describe that nation-state politics ended based on Sunni-Arabs Muslim and Kurds were accessed a right of government at regional level on a reciprocal federal principles. However, transition to federal government of Iraq's could not finalize the ethno-religious issues in the country. Ethno-religious conflicts in Iraq reduced but have potential to effect of political future of state at present. Thus, the effect of Iraq federal government that has purpose to hold together distinct communities are conducted a discussion on Kurds according to ethnic criteria. In this context by using, the historical, theoretical, comparative, field research and observation methods targeted to made predictions concerning political future of Iraq in the thesis. With these ways, this thesis specifically and historically dealt with an object for study period of reaching political rights of Iraqi Kurds in context of the ethnic issues.