Suchergebnisse

Bu çalışma Cumhuriyet Halk Partisi'nin değişen laiklik politikasını 18 Nisan 1999 ve 31 Mart 2019 yerel yönetim seçimlerinde İstanbul örneği üzerinden liderlerin söylem ve vaatlerini dikkate alınarak ortaya çıkarmayı amaçlamıştır. Çalışmada özellikle laiklik kavramı din eksenli incelenmiştir. Bu bağlamda laiklik, devlet ve toplum bağlamında analiz edilerek CHP'nin din ile ilişkisi, ideolojik eğilimleri dikkate alınmış olup dönemsel olarak analiz edilmiştir. 18 Nisan 1999 seçimlerinde geliştirilen laiklik söylemi için daha çok o dönemde partinin söylem ve siyasal reklamlarını öne çıkartan gazeteler arasında olan Cumhuriyet, Hürriyet, Milliyet ve Radikal gazeteleri dikkate alınırken; 31 Mart 2019 seçimleri için ise daha çok haber ve internet kaynakların taranmasıyla elde edilmiştir. Araştırmanın sonunda 1999 yılında dönemin içinde bulunduğu toplumsal, siyasal ve ekonomik koşulların da dikkate alınması neticesinde 2019 yılı seçimleriyle mukayese edildiğinde daha radikal bir laiklik anlayışıyla seçim hazırlıkları yapıldığı görülmüştür. Fransız laisizminden beslenen 1990'lı yılların CHP'si daha radikal düzeyde söylem ve politikalarını geliştirirken daha çok din ile mesafeli tutumu ve farklı yaşam tarzlarını dışlayan bir yaklaşım benimsemiştir. 2010'lardan sonraki süreçte ise Anglo-Sakson sekülerizmini benimseyen CHP bu defa ılımlı bir laiklik yaklaşımını benimsemiştir. Farklılıkları zenginliğe açılan bir anahtar olarak ele alan bu yaklaşımla parti daha liberal bir anlayış benimseyerek birey yaşamının hem kamusal hem bireysel alanını kapsayan saygı prensibini merkezine almıştır. Ülkenin içinden geçtiği toplumsal ve siyasal dönüşümlerde değişimin karşısında durmayan CHP, bu dönüşümle beraber bir anlamda pragmatik anlayış benimsemiş ve birbirinden farklı bu iki süreçte radikal bir kopuş örneğini ortaya çıkarmıştır. Belediye başkan adaylarının profillerinden, seçim sloganı ve seçim gezileri için temaslarda bulunulan alanlarda değinilen ana temalara ve seçmen kitlelerine değin hemen hemen her konuda bambaşka iki CHP'nin ortaya çıkması, laiklik politikasında mütedeyyin kesimleri de kapsamak isteyen mutedil bir anlayışa meyil ettiği anlaşılmıştır. ; This study aimed to reveal the changing secularism policy of the Republican People's Party in the local government elections of 18 April 1999 and 31 March 2019, taking into account the discourses and promises of the leaders, through the example of Istanbul. In the study, especially the concept of laicism has been examined in terms of religion. In this context, the concept of laicism was analyzed in the context of the state and society, and the CHP's relationship between religion and ideological tendencies were taken into account and analyzed periodically. While considering the secularism discourse developed in the 18 April 1999 elections, Cumhuriyet, Hürriyet, Milliyet and Radikal, which were among the newspapers that highlighted the party's discourse and political advertisements at that time; for the 31 March 2019 elections, it was obtained by scanning mostly news and internet sources. At the end of the research, when the social, political and economic conditions of the period were taken into account in 1999, when compared to the 2019 elections, it was seen that the election preparations were made with a more radical understanding of secularism. While the CHP of the 1990s, fed by French laicism, developed its discourse and policies at a more radical level, it adopted an approach that mostly excluded religion and different lifestyles. In the period after the 2010s, the CHP, which adopted Anglo-Saxon secularism, adopted a moderate secularism approach this time. With this approach, which considers differences as a key to wealth, the party has adopted a more liberal understanding and has centered on the principle of respect, which covers both the public and individual spheres of individual life. The CHP, which did not stand against change in the social and political transformations the country went through, adopted a pragmatic understanding in a sense with this transformation and revealed an example of a radical break in these two different processes. It has been understood that the emergence of two completely different CHPs in almost every subject, from the profiles of the mayoral candidates to the main themes mentioned in the areas where contacts are made for the election slogan and election tours, and the electorate, tends to a moderate understanding that wants to include the religious segments in the secularism policy.

Devletler, uluslararası sistemde dış politikalarını yumuşak güç yönünde değiştirecek olan faaliyetlere öncelik vermeye ve uygulamaya geçmişlerdir. Küreselleşme ile değişen güç ve güç unsurları nedeniyle devletler, oluşturdukları ulus ötesi topluluklarla dış politikalarına yön vermeyi tercih etmektedirler. Dış politikalarını hükümet içi ve dışı kuruluşlarla çeşitlendirmek isteyen devletler, çok amaçlı ve yönlü stratejilerini gerçekleştirmeyi hedeflemektedirler. Bu doğrultuda Türkiye'de dış politikasını değiştirerek dış yardımlarla uluslararası politika çerçevesinde kültürel diplomasiyi benimsemiştir. Zengin kültürel değerlere sahip olan Türkiye'nin bu bağlamda yumuşak güç kapasitesi artmakta ve yaratılan yeni kuruluş ve kurumlar da bunda etkili bir rol oynamaktadır. Bu çalışmanın amacı Türk dış politikası kapsamında 2016 yılında kurulmuş olan Türkiye Maarif Vakfı, Vakfın Türk dış politikasının şekillenmesindeki rolü ve özellikle Doğu Afrika'daki faaliyetleri araştırılmıştır. Çalışmada yazılı dokümanlar incelenmiş, kaynak taraması yapılmıştır. Türk dış politikasında uygulanan stratejiler içerisinde bulunan yumuşak güç uygulamaları arasında Türkiye Maarif Vakfı önemli bir unsurdur. FETÖ'nün ABD bağlantısı göz önüne alındığında, Türkiye'nin dış politikasını Batı'nın ve ABD'nin etkisinden çıkararak, yeni politikalar üretmeye çalışması gerekmektedir. Araştırma Türkiye Maarif Vakfı'nın sadece Doğu Afrika'daki faaliyetleri ile sınırlandırılmıştır. Türkiye Maarif Vakfı'nın faaliyetleri bu kapsamda olumlu değerlendirilmektedir. Türkiye'nin iş birliği içinde olduğu ülkelerde kültür ve medeniyet bakımından etkileşime neden olan Vakfın, uluslararası eğitim alanında Türkiye ile dünya arasında bir köprü olduğu şeklinde bir değerlendirme yapılmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde dış politika kavramı, yumuşak güç kavramı, Türkiye'nin yumuşak güç kaynakları, Türkiye'nin dış politikasında yumuşak güç kullanımı üzerinde durularak açıklamalara yer verilecektir. Çalışmanın ikinci bölümünde Türkiye Maarif Vakfı ve dış politikada rolü araştırılmıştır. Bu kapsamda Vakfın kuruluşu, faaliyet, amacı, organları ve personeli değerlendirilmiş, Vakfın Türk dış politikasının şekillenmesinde nasıl bir rol oynadığı, Vakfın toplumdaki önemi ve yeri, dış politikadaki yeri, Doğu Afrika'daki faaliyetleri araştırılmış ve değerlendirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Türkiye Maarif Vakfı, Dış Politika, Yumuşak Güç, Doğu Afrika ; States have prioritized and implemented activities that would change their foreign policy in the direction of soft power in the international system. Due to the changing power and power elements with globalization, states prefer to direct their foreign policies with the transnational communities they form. States that want to diversify their foreign policies with internal and external governments aim to realize their multi-purpose and directional strategies. In this regard, the international policy framework for external assistance with changing the foreign policy Turkey has adopted cultural diplomacy. Rich cultural values that have increased Turkey's soft power capacity in this regard and created new organizations and institutions also play an effective role in this. The purpose of this study, which was founded in 2016 under the Turkish foreign policy, Turkish Maarif Foundation, the Foundation's role in shaping Turkish foreign policy and especially the activities in East Africa has been investigated. In the study, written documents were examined and a literature review was made. Among the soft power practices included in the strategies applied in Turkish foreign policyTurkish Maarif Foundation is an important factor in Turkish foreign policy. Given FETÖ's US connection, Turkey's foreign policy by removing the influence of the West and the United States must work to produce new policies. The research is limited to the activities of Turkish Maarif Foundation only in East Africa. The activities of Turkish Maarif Foundation are evaluated positively in this regard. In countries where the culture of Turkey's cooperation in terms of civilization and the foundation of interference, an assessment is made as to be a bridge between the world and Turkey in the field of international education. In the first part of the study the concept of foreign policy, the concept of soft power, Turkey's soft power resources, Turkey's foreign policy with emphasis on the use of soft power will be explained. In the second part of the study it was examined in Turkish Maarif Foundation and foreign policy. In this context, the foundation, activity, purpose, organs and staff of the Foundation were evaluated, the role of the Foundation in shaping Turkish foreign policy, the importance and place of the Foundation in society, its place in foreign policy, its activities in East Africa were investigated and evaluated. Keywords: Turkey Maarif Foundation, Foreign Policy, Soft Power, East Africa

Afganistan Devleti (resmi adıyla Afganistan Ġslam Cumhuriyeti) üzerinde 20. yüzyıla kadar devam eden egemenlik mücadelesi çeĢitli yönetim anlayıĢlarının benimsenmesini beraberinde getirmiĢtir. Ülkenin modern anlamdaki ilk Anayasası 1923 yılında yapılmıĢ ve akabinde bir dizi Anayasal faaliyet gerçekleĢtirilmiĢtir. Ülkenin temel problemi yönetim Ģekillerinin Anayasallarda belirlenen ilkeler doğrultusunda gerçekleĢtirilememesidir. Afganistan"da idari sistem genellikle her yöneticinin kendi anlayıĢına göre değiĢmiĢtir. Bu yüzden ülkede sabit bir idari sisteminden bahsetmek çok zordur. Günümüzde ise 2004 yılında yürürlüğe giren Anayasal ilkeler hâkimdir. Bu ilkelerle Afganistan"daki idari sistem merkezi yönetim ve yerel yönetim temelinde kurulmuĢtur. Örgütsel yapının ve çağdaĢ düzenin sağlanması adına bir dizi reform ve yenilik getirme çabaları baĢlamıĢtır. Ülkede merkezi yönetim teĢkilatının taĢra kuruĢları yanı sıra yerel yönetimlerin Anayasal ve yasal zemine oturtulma çabası, modern anlamda yetersiz görülse de, yerelleĢme açısından umut verici bir geliĢmedir. Ülkede yerelleĢme açısından dikkat çeken bir diğer önemli nokta ise 2007 yılında Bağımsız Yerel Yönetim genel BaĢkanlığı"nın kurulmasıdır. Bu baĢkanlık merkez teĢkilat ile taĢra teĢkilatı ve yerel yönetim arasındaki iliĢkiyi düzenleyecek bir birimdir. Ancak uygulamaya bakıldığında bu kurumun yanı sıra gerek taĢra teĢkilatında gerekse yerel yönetimler üzerinde birden çok birimin söz sahibi olduğu görülmektedir. Ayrıca özellikle yerel yönetimlerde yasal çerçevede seçimle gelmesi öngörülen birimlerin seçimle gelmediği dikkat çekmektedir. Dolayısıyla Afganistan"da yerelleĢme çabaları istenen sonuca ulaĢamamıĢtır. Bu kapsamda, çalıĢmada öncelikle yerelleĢmeye iliĢkin kavramsal ve kuramsal alt yapı incelenmiĢtir. Daha sonra idari yerelleĢme çabaları özelinde Afganistan"ın yapılanmasına yön veren Anayasal ve yasal çerçeve ele alınmıĢtır. Son olarak idari yerelleĢme çabalarının önündeki engeller irdelenmiĢtir. Sonuç olarak ülkenin yerelleĢme çabalarını; dıĢ güçlerin ülkenin iç iĢlerine karıĢması, etnik farklılıkların yoğunluğu, merkezin idari ve mali açıdan hâkimiyeti elinden vi bırakmama istemi, hesap verilebilirlik olgusunun etkin iĢletilememesi gibi nedenler etkilediği görülmüĢtür. Anahtar Kelimeler: YerelleĢme, Ġdari YerelleĢme, Afganistan"da YerelleĢme Çabaları ; Afghanistan officially known as (Islamic Republic of Afghanistan) has examined various systems and approaches for her sovereıgnty till 20th century. The country's first modern constitution was inacted in 1923, followed by a series of Constitutional activities and amendments. The main problem of the country is that the ruling governments do not considers the principles of constitutional law. The administrative system standards in Afghanistan has been changing in accordance to each manager's own understanding. Therefore, it is very difficult to talk about a fixed administrative system in the country. The Constitutional principles that came into force in 2004 is prevailed. With these principles, there is dual administrative system central government and local government. It provides organizational structure and modern order to be started Despite the establishment of local government which is a strong pillar for implementation of constitution at provincial and district level, but still more effort is needed. Another important point for localization of administrations is the establishment of the Independent Directorate of Local Governance (IDLG) in 2007. This institution is a unit that regulates the relationship between central and local government. However, when looking at the application, it is seen that, besides this institution, multiple units can organise in both the district administrations and local governance. In addition, it is noteworthy that the some units at provincial level should be elected in accordance with constitution provisions but in practice it has never happened which has affected the administration negatively. Therefore, localization efforts in Afghanistan did not reach the desired result. In this research, firstly, the conceptual and theoretical infrastructure regarding localization was examined. Then, the Constitutional and legal framework, which directs the structuring of Afghanistan in terms of administrative localization efforts, was discussed. As a result, the country's localization efforts; It has been observed that some major reasons like intervention of foreigners in domestic matters, the tribal structure of the society and ethnic viii discrimination are the main obstacles to distribute power between centre and local government, hence the central government have domination in all aspects of state affairs. Keywords: Localization, Administrative Localization, Localization Efforts in Afghanistan

Text in Turkish; Abstract: Turkish and English ; Includes bibliographical references (leaves: 106-116) ; xii, 117 leaves ; Sürdürülebilirlik, başta iş dünyası olmak üzere akademisyenler tarafından da ilgi gören bir konudur. Sürdürülebilirlik kavram olarak büyüme yerine kalkınmayı öngörmektedir. Bu nedenle sürdürülebilirlik olmadan kalkınma olmayacağı gibi, kalkınma olmadan da sürdürülebilirlik olamaz. Sürdürülebilir kalkınma; bugünün ve geleceğin yaşamının planlanması, gelecek nesillerin ihtiyaçlarının bugünden karşılanabilmesi için gerekli imkânların sunulması şeklinde tanımlanır. Ekonomiyle birlikte toplumun da parçası olan işletmeler de süreç kâr odaklı iken küreselleşmenin getirdiği etkiyle yerini çevresel ve sosyal göstergelerle dengeleyerek gerçekleşmektedir. Bu üçlü dengeleme; çevresel, sosyal ve ekonomik göstergeler aynı zamanda sürdürülebilir kalkınmanın boyutlarını oluşturmaktadır. İşletmeler sürdürülebilirlik raporları ile iç ve dış paydaşlarına kurumlarının gerçek performanslarını yansıtmakla birlikte faaliyette bulundukları çevreye karşı sorumluluklarını da gözler önüne sermektedirler. İşletmelerin varlıklarını sürdürülebilir kılmak adına kurumsal şekilde devam etmeleri Kurumsal Sürdürülebilirlik kavramını ortaya çıkartmıştır. İşletmeler bu kavram gereğince, yalnızca kurumun çıkarını değil, sistemin çıkarını göz önünde bulundurarak hareket etmelidir. İşletmelerin hem finansal raporlama yapması hem de sürdürülebilirlik raporlama yapmaları halinde pek çok sayıda doküman oluşması, kreditörler tarafından yorumlanmakta güçlük çekilmesi neticesinde geleceğin raporlaması olarak adlandırılan entegre raporlamaya geçiş süreci başlamıştır. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde sürdürülebilirlik kavramına değinilmiş; sürdürülebilirlik raporlamasının içeriği ve önemi incelenmiştir. İkinci bölümde kurumsal sürdürülebilirlik hakkında genel bilgiler verildikten sonra kurumsal sürdürülebilirlik modelleri ele alınmıştır. Üçüncü bölümde, sürdürülebilirlik ile ilgili kuruluşlar hakkında bilgi verilmiş; sürdürülebilirlik ölçüm uygulamaları olan Sürdürülebilirlik Endekslerine değinilmiştir. Son bölümde ise finansal raporlamadan entegre raporlamaya geçiş sürecinden bahsedilmiş; entegre raporun tarihsel gelişimi, kapsamı, amacı, işletmelere sağladığı fayda, içeriği ve kılavuz ilkeleri detaylı bir şekilde incelenmiştir. Türkiye'de az sayıda yayınlanan entegre raporlardan farklı iki sektör seçilerek içerik karşılaştırılması yapılmıştır. Bu kuruluşlar; T.Garanti Bankası A.Ş., Türkiye Sınai Kalkınma Bankası (TSKB) ve Çimsa Çimento T. A.Ş. 'dir. ; Sustainability is also a topic of interest to academics, especially in the business world. Sustainability foresees development instead of growth as a concept. For this reason, there will be no sustainability without sustainability, and there will be no sustainability without development. Sustainable development; the planning of today's and future's life, and the provision of necessary facilities for the needs of future generations to be met today Businesses, which are part of the economy and society, are realized by balancing the environmental and social manifestations with the effect of globalization, while the process is profit-oriented. This triple balancing; environmental, social and economic indicators also constitute the dimensions of sustainable development. Operational sustainability reports and internal and external stakeholders reflect the true performance of their organization, as well as their responsibilities towards the environment in which they operate. Organizational continuity of businesses in order to make their assets sustainable has led to the concept of Corporate Sustainability. According to this concept, businesses should act not only in the interest of the institution but also in the interest of the system. In the event that businesses do both financial reporting and sustainability reporting, the process of transitioning to integrated reporting, which is called the reporting of the future in the sense that the formation of a large number of documents is interpreted by the creditors and is difficult, has begun. The study consists of four parts. In the first chapter, the concept of sustainability is mentioned; the content and importance of sustainability reporting has been. In the second chapter, corporate sustainability models are discussed after giving general information about corporate sustainability. In the third chapter, information on sustainability related organizations was given; Sustainability Indexes, which are sustainability measurement applications. In the last section, the transition process from financial reporting to integrated reporting is mentioned; the historical development of the integrated report, the scope, the purpose, the benefits, content and guiding principles it has provided to the enterprises have been examined in detail. Comparing two different sectors selected a small number of integrated content from published reports it was made in Turkey. These organizations; T. Garanti Bankası A.Ş., Türkiye Sınai Kalkınma Bankası (TSKB) and Çimsa Çimento T.A.Ş.

1948 yılında İsrail devletinin kurulması ve İsrail-Arap Savaşı"ndan sonra 700.000'den fazla Filistinli Arap, ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. Lübnan, Ürdün, Suriye ve Mısır gibi komşu ülkelere ise bu mülteciler istemeden yerleşmek zorunda idiler. Ev sahibi ülkeler arasında, Filistinli mülteciler için en sorunlu ülke Lübnan"dır. Bu husus devletin istikrar ve güvenliğini, aynı zamanda mültecilerin yaşam koşullarını da etkiler. Filistinli mülteciler konusunda, Milli Lübnan Politikası negatif bir sonuç gösteriyor ve bu olayın uluslararası güvenliğini etkiliyor. Mülteci statüsü, uluslararası sözleşmeler yoluyla kabul edilmiş olsa da, Mültecilerin Statüsüne Dair Birleşmiş Milletler Sözleşmesi veya Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 1967 Protokolü Lübnan devleti herhangi bir hak veya üzerlerine sorumluluk tanımıyor. Filistinli mülteciler, Lübnan hükümeti için bir güvenlik ikilemi temsil etmektedir. 1948"de başlayan ülkedeki mevcut gruplar arasındaki dengenin daha da kötüleşeceği korkusu vardı. Lübnan politikasının ilk başladığından (mültecilerin Lübnan'ın belli bir alanda yerleşmek için izin verildi an) itibaren bugüne kadar değişti. Lübnan tarafından teşvik edilen temel politikasının merkezinde, kendi kamplarında bütün alanlarda (siyasi, sosyal ve ekonomik), mültecileri marjinalize girişimi vardı. Bu politikanın ana fikri, onları izole etmek, kampların boyutunu azaltmak ve herhangi bir tahrip binanın inşaatı veya restorasyonu yasaklamaktı. Lübnan yasası, orada yaşayan Filistinlilere karşı olan ayrımcılığı açıkça gösterir. Yasa, işe sahip olması, bir arazi ya da bir ev satın almasını önlemekte ve o şekilde Lübnan ekonomisinde katkılarını izole etmektedir. Bu bağlamda, en önemli aktörlerden biri olarak, Yakın Doğu'daki Filistinli Mültecilere Birleşmiş Milletler Yardım ve Bayındırlık Ajansı (UNRWA), uluslararası tepki, bir ülkede onun güvenliği ve egemenliği konusunda insani sorunun yönlerini nasıl değiştirebileceği göstermek amacıyla analiz edilmiştir. ; The thesis "Palestinian refugees in the context of Lebanese policy of non-integration" represented a complex research about one of the most important problems of the international community. The research of the Palestinian refugee question has fundamental importance both at national and international level, because the problem can influence the realities of the world and particularly of the states hosting the refugees. The need of understanding the historical background and the causes of the Arab-Israeli conflict is very important in order to provide the best solutions for the refugee problem. The comprehension of the continuous armed struggle between the parties involved in the conflict and the permanent violation of the human rights is significant in securing the right assistance for the needy persons. In order to maintain the security of the international community and the agreement between the Israel and other Arab states, the Palestinian question is the basic element that should be solved. Im particular, the research of the policies of Lebanon towards the Palestinians is absolutely necessary, considering that the massive violation of the human rights and the inhuman living conditions of the refugees are unseen in another hosting country. The regional security is dependent on finding a solution for the Palestinians from Lebanon, because the economic, social and political exclusion of the refugees has created a psychological anxiety, which can determine conflicts in the society. As it was seen in the history, the Palestinians had been the reason for a series of armed conflicts in the region involving the most important actors, for civil war and the threat for Lebanon"s security, determining external occupation. In the analysis of the Palestinian refugees" exclusion on account of the Lebanese policies, there are a series of fundamental questions. Firstly, what was the context that determined the Palestinians to arrive to Lebanon and remain in a state that has not provided them any rights? In addition, what is the meaning of the refugee problem and how is treated by the international community and law? Another question is about the situation of the Palestinian refugees in the world and more specific what are their living conditions in Lebanon? The main question of the thesis is about the policies promoted by Lebanon towards the Palestinian refugees. Ultimately, an important question regards the differences between the Palestinian refugees from Lebanon and the ones from another two states under UNRWA areas of operation, Jordan and Syria.

1980 sonrası dönemde İngiltere`de ve Amerika`da, Thatcher ve Reagan yönetimi ile siyasal pratikte uygulanma şansı bulan neo-liberalizmi Türkiye`ye getiren ve siyasal arenada yerini almış olan parti Anavatan Partisi'dir. 1970'li yıllarda yaşanan global ekonomik krizle birlikte, 80'lerde Avrupa ve Amerika`da yeni sağ akımı gelişmiştir. Türkiye'de de 24 Ocak 1980 Kararlarıyla başlayıp günümüze kadar gelişen süreçte yeni sağ uygulamalar hayat bulmuş, gerek ulusal gerekse uluslararası gelişmelere bağlı olarak siyasal, ekonomik ve toplumsal çerçevelerde yeni bir toplum dinamiği ve dokusu belirginleşmiştir. Aynı dönemde Cumhuriyet tarihinin en yoğun "yeniden yapılanma"sı olarak adlanırılan devlete bakış açısı değişimi yaşanmıştır. Değişimle birlikte bazı değer sistemleri değişerek yeni yapıya uygun hale gelmiştir. Batı dünyası ile entegrasyon çabaları ve küreselleşme ile birlikte ekonomik açıdan ciddi ilerlemeler olurken bazı sorunların da ortaya çıktığı açıktır. Bu perspektiften bakıldığında siyasal, ekonomik ve toplumsal yeniden yapılanma gereksiniminin ve yeniden yapılanma sürecinin Türkiye'nin tarihsel gerçekleri ve gelenekleri ile tanımlanması temel gereklilik olarak algılanmaktadır. Bu tezde 80'li yıllar ANAP Türkiye'si ile siyasal hayata giren yeni sağın, 90`lı yıllarda ve sonrasındaki uygulanmasının Türk siyasi hayatında ortaya çıkardığı değişimleri ele almaktayız. Bu bağlamda Anavatan Partisi'nden günümüze yeni sağın gelişim süreci irdelenmiş, Türk toplumsal, ekonomik ve siyasal yapısının dönem politikalarından ne düzeyde etkilendiği değerlendirilmiştir. 90`lı kayıp yılların ardından AK Parti ile yeniden bir canlanma bulan Yeni Sağ, 13 yıllık kesintisiz bir uygulama dönemi yaşamıştır. Küreselleşme olgusunun ideolojisini oluşturmakta olan yeni sağ, felsefesinde serbest piyasa görüşü ile dünyanın neredeyse bütün ülkelerinin ekonomik hayatına sızmıştır. Bu tez ile Batı neo-liberalizmine biçim olarak benzer olsa da, içerik olarak bazı farklı noktalar barındıran Türk yeni sağında yaşanan gelişmeler ışığında gelinen noktanın açıklanması hedeflenmektedir. Anahtar kelimeler: Yeni sağ, AK Parti, Anavatan Partisi, Küreselleşme, Liberalizm, Muhafazakarlık. ; The Motherland Party is the one that has taken its place in political arena and that brought neo-liberalism to Turkey which had been practiced by Thatcher and Reagan administration respectively in England and in the USA after 1980`s. Due to the global economic crisis occurred in 1970`s, New Right ideas had risen in Europe and in the USA during 1980`s. New Right applications were originated in Turkey with the decisions taken on 24 January 1980. A new society dynamics and structure has energed in political, economic and social contexts basedon national and international developments. At the same time there has been a change in relation to the understanding of state, which is called "rebuilding" by some. Value systems have been also transformed and adapted to the new structure. It is clear that together with the integration efforts with the West and economic globalization, while there has been some advancement in terms of economy, some problems have also arisen. From this point of view, it is essential to take into consideration Turkey's historical realities and traditions when thinking about political, economic and social rebuilding process. In this thesis, we deal with the new right policies that have taken part in political life with Motherland Party period of Turkey in 80's, and the changes resulting from their application to Turkey's political life in 90's and afterwords. In this context the development process of new right since Motherland Party up to now has been examined, and how Turkey's social, economic and political structure was affected by these policies has been evaluated. After 90's reviving with AK Party, the New Right has witnessed an application period of 13 years without interruption. By generating the idelogy of globalization, New Right has penetrated approximately to all countries economic life with its free market philosophy. This thesis aims to make clear the point to which resulted by the development in the Turkish New Right that is different from the western one in content, it is similar in form, though. Key words: New right, AK party, Motherland Party, Globalization, Liberalism, Conservatism.

Anahtar Kelimeler: Güç Yönetimi, Teknolojik Gelişmeler, Dijital Televizyon, Televizyon Yayıncılık Sistemleri, Televizyon Yayıncılığı, Dijital Teknoloji, Yakınsaklık, Geniş Bantlı Şebekeler, Yeni Medya, İnternet Protokolü Televizyonu, Yönetim, Yönetişim, Teknoloji, Yakınsama, IPTVÖZETTELEVİZYON İÇİN YENİ YAYIN TEKNOLOJİLERİ VE IPTVToplum sözleşmesi kuramları yönetenlerle yönetilenlerin karşılıklı sözleşme yaptıklarını varsaydıkları için "kurgusal" kuramlardır. 17. ve 18. yüzyıllarda ortaya çıkan bu teoriler bireyi toplumun temeline oturtmuştur. 20. yüzyılda dünya savaşları yani modernizim sonrası şekillenen yenidünya düzeni ve demokrasi anlayışının temeli olduğunu söyleyebiliriz. Yönetime katılan birey kamusal alanda etkileşim iletişim ve eylem halinde olan bireydir. Bu bireyin toplumsal faaliyetlere ve dolayısıyla yönetime katılımı esas alınarak yeni toplum formlarının oluştuğunu söyleyebiliriz. Hızlı bir şekilde ortaya çıkan bilimsel ve teknolojik gelişmeler tüm politikaların ve alışılagelmiş yönetim anlayışlarının kökten değiştirilmesi ihtiyacını doğurmuştur.1990'lı yıllardan bu yana Uluslararası hukuk ve insan hakları alanına yapılan vurgu ile "egemenlik tek başına demokrasiden aldığı güçle en yüksek devlet gücü olarak görülmemektedir. Ülkeler teknoloji öngörü çalışmaları yürüterek yeni bilim ve teknoloji politikaları tasarlayarak gelecekteki dünya beklentisi kaygılarını ortadan kaldırmayı hedeflemektedirler. Birleşmiş Milletler, Dünya Bankası, IMF ve OECD gibi kurumların raporlarında sıkça rastlanan "iyi yönetişim" kavramı son 20 yılın en çok irdelenen kavramı olmuştur. Bu noktada demokrasilerin önkoşulu olan güçler ayrılığı ilkesinin korunması yani yasama yürütme ve yargının bağımsız işleyişi konusunda bağlayıcılık ve sınırlılık esastır. Her ne kadar teknoloji insanoğlunu değiştirse de ve insanoğlu bu değişimlere uyum gösterse de aslında demokrasi ışığında insanoğlunun mülkiyet hakları özgürlükleri güvensiz ortamlar oluşturmadıkça değişimden söz etmemiz doğru olmayacaktır. Özgürlüklerin, mülkiyet haklarının ve kişilerin toplumsal güvencelerinin ortadan kalkması durumunda teknoloji değişimleri insanoğlunun temel davranışlarına etki göstermeyecektir. En temel haklar ışığında insanoğlu toplumsal hareketini her ne koşulda olursa olsun gösterecek ve demokrasiden uzaklaşan yönetimler yönetişim noktasında büyük kayıplar görecektir. Zaman bu noktada önemli bir belirleyici olup modern,çağdaş bir toplum arzusundaki toplumlar için bu değişkenler asla değişmeyecektir. Keywords: Power Management, Technological Developments, Digital Television, Television Broadcasting Systems, Television Broadcasting, Digital Technology, Almost Convergence, Broadband Networks, New Media, Internet Protocol Television, Management, Governance, Technology, ConvergenceABSTRACTTELEVISION FOR NEW BROADCAST TECHNOLOGY AND IPTVSocial contract theories are "fictional" theories in that they presume that the governors and the governed make a reciprocal contract. These theories came upon on 17th and 18th centuries and predicate the individuals on society. 20th century world wars that shaped post-modernism are the foundation of the new world order and the concept of democracy.The individuals involved in the governance process are in communication, interaction and in the action within the public domain. We can say that the new forms are shaped on the basis of the involvement in the social movements and the governance of the individuals. Rapidly emerging scientific and technological developments led to the need for a radically revised understanding of all policies and conventional governance. Since 1990s, sovereignty is not considered as the strongest power of the government while there is the emphasis on the international law and human rights. Countries aim to eliminate the concerns on the expectations of future world by both realizing technology prediction studies and designing new scientific and technological policies. The term "good governance", which is mentioned frequently in the reports of the institutions like United Nations, World Bank, IMF and OECD, has become the most examined term within the recent two decades.At this point, dependency and the limitedness are the essentials on protecting the principle of separation of powers, which is a prerequisite of democracies. Even if we could say that the technology shapes and changes the actions of the individuals and the individuals can adapt to these changes, it would not be right/realistic to talk about real changes unless the property rights and the freedom of the human beings become insecure in the light of the democracies.To sum up, no matter how, human being will demonstrate his social movements in any case and the governments getting away from the democracies will experience great losses. Time will be one of the most important determinants at this juncture and for the societies having the desire to become more modernized these variables will never change.

Bu çalışmada; `Kürt Sorunu'nun, Türkiye'nin modernleştirilmesi sürecinde benimsenen jakoben vatandaşlık anlayışı ve radikal reform süreci ile bağlantılı olduğu ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Kendine özgü tarafları olsa da, Türkiye'nin modernleştirilmesi sürecinin Batı dünyasındaki felsefî ve siyasî düşünceler doğrultusunda şekillenmesi, `Kürt Sorunu'nun ele alınmasında Batılı demokrasilerdeki vatandaşlık anlayışının gelişiminin incelenmesini gerektirmektedir. Bu amaçla, Batı demokrasilerinde benimsenen jakoben vatandaşlık anlayışı, klasik liberal vatandaşlık anlayışı ve son olarak çokkültürlü vatandaşlık anlayışı ele alınmıştır. Etnokültürel problemlerin çözümünde, jakoben vatandaşlık anlayışı ve klasik liberal anlayışın yetersizliği ortaya koyulurken, âdil ve hakkaniyetli çözüm noktasında, farklılıkların eşit değerde tanınıp saygı göreceği çokkültürlü vatandaşlılığın iyi bir alternatif oluşturabileceğine dair argümanlar incelenmiştir. Çokkültürlü vatandaşlık ve grup hakları bağlamında, 1989 sonrasında `Kürt Sorunu'nun çözümü için siyasî partiler ve sivil toplum örgütleri tarafından kamuoyuna sunulan raporlar incelenmiştir. Gerek raporlarda gerekse çokkültürlülük savunucularının söylemlerinde ortaya konulduğu gibi, ulus-devletin homojen ulusal kimlik öngören ortak vatandaşlık anlayışı, günümüzde toplumsal birliği sağlamaktan uzaktır. Toplumsal birlik, soyut bir ortak vatandaşlık anlayışından ziyade ortak din ve kültürel değerlerin paylaşımı ile kültürel kimlik haklarının tanınıp saygı göreceği bir sosyopolitik yapı içerisinde sağlanabilir. Fakat, çokkültürlülük savunucularının ortaya koyduğu gibi, azınlıktaki grupların liberal ilkeleri benimsememesi durumunda özyönetim haklarının tanınması söz konusu olamaz. Bu kapsamda, tüm muhaliflerini şiddet yoluyla baskı altına alan P.K.K. çizgisindeki Kürt siyasî hareketinin özerklik taleplerinin kabul edilemeyeceği, grup haklarının tanınmasını savunan çokkültürcü düşünürler tarafından da ortaya konulmuştur. Özet olarak, bu çalışmada; Batının azınlık problemleriyle mücadeledeki tecrübeleri, çokkültürlülük savunucularının bu tecrübeler ışığında azınlık problemlerine yönelik çözüm önerileri ve 1990'dan itibaren siyasî partiler ve sivil toplum örgütlerinin `Kürt Sorunu'na ilişkin çözüm önerilerini içeren raporları, `Kürt Sorunu'nun çözümüne katkı amacıyla incelenmiştir. ; In this study, it is revealed that, `Kurdish Question? is deeply tied with the adoption of jacobin citizenship approach and of authotratic radical reform process in Turkey. Despite its own pecuilarities, the modernization process in Turkey was shaped by mainstream philosophical and political ideas in Western world. So that, the perception of citizenship in Turkey are needed to be extensively analysed in context of Western politics, when `Kurdish Question? is taken into consideration. In order to realize the roots of `Kurdish Question?; the jacobin citizenship approach, the classical liberal citizenship approach and lastly, the multicultural citizenship approach are thought to be analysed together. Within this scope, the deficiency of both jacobin approach and the classical liberal approach in solving ethnocultural problems are stated expressly. Then, for fair solutions, multicultural citizenship approach is analysed as a good alternative. Thereinafter, some declared reports about the solution of `Kurdish Question?, which are prepared by political parties and non-govermental organizations in Turkey after 1989, are analysed in context of multiculturalism. As it strongly shown that, both in declared reports about `Kurdish Question? and in arguments of multiculturalist thinkers, the imposition of homogeneous national identity by the nation-state is far from bringing the unity of nation. Rather than fictious common citizenship, national unity can be achieved by sharing common cultural values and religion in a sociopolitic environment where citizens get their cultural identity rights and get respect. Recognition of ethnocultural differences on equal basis, rather than opressing them, plays an important role in solving ethnocultural problems. But minority demands for authonomy don?t always provide fair solutions for ethnocultural problems. At that point, the defenders of multiculturalism claim, as long as the minority groups don?t adopt liberal principles, self-government rights can?t be allowed. Within this multicultural context, it is clear that authonomy claims of P.K.K. leading Kurdish nationalist movement, which opressed the opposition in Kurdish society by violence, can?t be allowed. To sum up; in this study, experiences of Western democracies about ethnocultural problems and multicultural approch?s solutions for these problems and the research reports prepared and declared for `Kurdish Question? in Turkey since 1990?s, are evaluated for the sake of contributing to the solution process.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Dünya devlet sistemleri incelendiğinde gerek federal gerekse üniter devlet yapılarının hemen hepsinde yerel yönetim sistemleri ile karşılaşmaktayız. Avrupa Birliği sürecinde 1993 yılında Maastricht anlaşmasıyla değeri vurgulanan yerel yönetimler halka en yakın hizmet sunan birimler ve demokrasinin temel değeri olarak görülmektedir. Son yıllarda yerel yönetimlerin önemi daha da anlaşılmış ve özellikle ülkemiz açısından gereken önem yapılan reform niteliğindeki yasalarla verilmeye çalışılmaktadır.Bilindiği gibi 1980'li yıllardan sonra dünyada yaşanan değişim ülkemizi de etkisi altına almıştır. 1929 Dünya Ekonomik Buhranın çözüm yolu Keynesyen iktisat anlayışından geçmekteydi. Keynesyen iktisat anlayışının ürünü olan Refah Devleti, 1972 yılında yaşanan Petrol Krizi ile maliyetleri arttırmış, stagflosyonun ortaya çıkmasıyla sorgulanmaya başlanmış ve refah devleti sorumlu olarak tutulmuştur. Refah devleti devletin maliyetlerinin artmasına neden olurken, devletin bürokrasinin artmasına ve devletin hantallaşmasına neden olmuştur. Çözüm yolu olarak ise devletin mal ve hizmet sunumundan çekilerek piyasaya daha fazla önem vermenin gerekliliği vurgulanmıştır. Yeni sağ düşünce devletin bu durumunu sorgularken çözüm yolları önererek devleti daha fazla etkin verimli kılmayı amaçlamıştır. Yeni sağ düşüncenin bir ürünü olan Yeni Kamu Yönetimi anlayışı çerçevesinde yerele daha fazla önem verilmeye başlanmıştır.2005 yılında Türk yerel yönetimlerini derinden etkileyen yerel yönetim yasaları yürürlüğe girmiştir. Bu yasalar değişikliğin habercisi olup yeni sağ düşüncenin ürünü olan yeni kamu yönetimi anlayışı çerçevesinde şekillenmiştir. Yeni kanunların kendine has hizmet anlayışı vardır. Bu anlayış ilgili yasalarda ?? yapmak, yaptırmak?, ?? yaptırıp işletmek?, ?? imtiyaz vermek?, ?? kurmak, kurdurmak, işletmek ve işlettirmek?, ?? hizmet satın alma?? gibi ifadelerle kendini göstermekte ve belediyelere hizmet sunma konusunda geniş bir hareket alanı sağlamaktadır. ; When the world state systems are scrutinized, we encounter local government systems in almost all the state structures, either federal or Unitarian,. Local governments whose importance has been mentioned on the process of European Union with the Maastricht Treaty in 1993 are seen as the closest units serving the society and as the basic value of democracy. In recent years, importance of local governments has better been recognized and from the point of view of our nation the deserved significance is given with the reformist regulations.It is clear that the change process taking place in the world since the 1980s has also affected our nation. The way out for the 1929 world economic crisis was in the Keynesian economics understanding. Welfare state, being a creation of Keynesian economics understanding, increased the costs with the petrol crisis of 1972. With the appearance of staglasyon it was questioned and welfare state was held responsible. While welfare state not only did increase the costs of the state, it also increased the bureaucracy of the state and made it coarse. As the way out, the need to pay more importance to the market by the state?s withdrawal from lodgment of goods and service have been mentioned. The new right thought aimed at making the state more effective by offering way outs while questioning the aforementioned statue of the state. In line with new public administration, which is a product of new right thought, local is being given more importance.In the year 2005 local government legislations inured which deeply affected the Turkish local governments. These legislations being the herald of change has been shaped in the frame of new public government which is a product of New Right Thought New legislations have distinctive service understanding. This understanding in the related legislations shows itself with the expressions such as ?to do, to have it done?, ?having it done and run?, ?.to accord privilege?, ?. to establish, to have it established, run and to have it run?, ?. buying service.? and enables the municipalities a large radius of action.

Cumhuriyet tarihinin ilk yıllarından; II.Dünya savaşının başlamasına kadar geçen sürede askeri ve sivil bürokrasi "altın çağını" yaşamıştır. 1939 yılında; II.Dünya savaşıyla birlikte bürokrasi, özelikle ekonomik durumunda hızlı bir zayıflama sürecine girmiştir. DP'nin iktidara gelmesinden, 27 Mayıs 1960 ihtilaline kadar geçen sürede sivil bürokrasi hem devlet yönetimde, hem de sosyal statü olarak ağırlığını kaybetmiştir. Bununla birlikte, yüksek enflasyonla beslenen büyüme modeli, sabit gelirli devlet memurlarının, yani bürokrasinin mali durumlarında bozulmalar artarak devam ediyordu. Bu dönemde, ekonomik büyüme; sanayileşmenin ön plana çıkmasıyla, girişimci sınıfın, sanayicinin çıkmasına ve çoğalmasına zemin hazırlamıştır. Aynı zamanda sanayileşmenin de bir neticesi olarak ticaretle uğraşan tüccarlar çoğalmıştır. DP döneminde; her yönüyle zayıflayan bürokrasinin, karşısına hükümetin de desteğini alan, özellikle ekonomik olarak çok iyi bir noktaya gelen sanayiciler ve tüccarlar ön plandadır. DP döneminde; hükümetle, asker ve sivil bürokrasi arasındaki gerginlik ve çatışma hali 27 Mayıs 1960 ihtilaline zemin hazırlayacaktı. Bürokratik yönetim geleneği amacına ulaşmış ve sonunda ihtilal gerçekleşmişti. İhtilalden sonra, devlet yönetiminde ağırlığı ve otoritesini kaybeden, toplumda statü olarak geriye düşen, sivil bürokrasi tekrardan özlemle aradığı eski günlerine dönmek için yeni bir imkan doğmuştu. 27 Mayıs 1960 yılından sonra oluşturulan yeni devlet kurumları ve KİT'ler sayesinde sivil bürokrasi, kaybettiği yönetimsel gücü ve sosyal statüyü yeniden kazanmaya çalışıyorlardı. Ancak; 1980'lere kadar, sivil bürokrasinin özlemle aradığı eski güzel günlerine dönmesi için oluşturulan devlet kurumları ve KİT'ler yetersiz kaldı. Sivil bürokrasi 1960-1980 yılları arasında ekonomik açından zayıflamaya devam ediyordu. Bu dönemde askeri bürokrasinin devlet ve hükümet yönetimindeki rolü ve ağırlığı, genel olarak tek parti dönemindeki kadar olmasa da yine de, halkın, hür iradesi ile seçilen vekilleri ve hükümeti etkileme gücüne fazlası ile sahiptiler. ; The first years of the history of the Republic; Between the time that the start of the II.World War I military and civilian bureaucracy, "the golden age" has survived. in 1939; In the case of bureaucracy, especially with the economic II.world war quickly entered a weight loss process. The DP came to power, from the May 27 revolution in 1960 till the civil bureaucracy both in State administration, as well as social status has lost weight. However, high inflation, fed growth model, fixed-income Government officers, namely in cases of financial corruption of the bureaucracy continued to increase. During this period, economic growth; industrialization of the fore and the entrepreneurial class, industrialists, with proliferation has prepared the ground. At the same time as a result of the industrialisation of Rog traders has sprung up. DP period; every aspect of the Government against the bureaucracy, weakened support for the area, especially the economically very good point from industrialists and traders in the foreground. DP period; the tension between the Government and the military and civil bureaucracy and conflict State would prepare the ground to the May 27 revolution in 1960. The purpose of the bureaucratic management tradition and eventually revolution had taken place. After the revolution, the authority of the State in the management of weight and after the loser, falling back as their status in society, civil bureaucracy again to return to the old days are looking longingly at a new opportunity was born. Since May 27, 1960 created after the new Government agencies and civilian bureaucracy, lost through formation of public economic administrative power and social status, which they were trying to win it again. However; until the 1980s, the civil bureaucracy created to return to the good old days are looking longingly at government agencies and formation of public economic fell short. Between the years 1960-1980 the civil bureaucracy in economic terms because continued to weaken. In this period, State and government administration of the bureaucracy, the military role and weight, although the single-party period in General, though, the public, the Government will affect the selected surrogates and free power than they had with.

Kamu hizmetleri, toplumun ortak gereksinimlerini karşılayan ve devamlılık arz eden hizmetlerdir. Bu nedenle, gereksinimlere uygun, verimli ve kolay ulaşılabilir hizmet üretimi, her şeyden önce idari yapının buna uygun bir şekilde örgütlenmesine, unsurları arasında akılcı bir görev paylaşımı yapılmasına bağlıdır.Günümüzde yerel yönetimler, mahalli nitelikte kamusal mal ve hizmet ihtiyaçlarını karşılayan, kendi yürütme ve karar organlarına sahip olan kamu tüzel kişilikleridir. Yerel yönetimler demokrasinin bir bakıma özü gibidir. Toplumun kendi kendisini yönetmesinin bilinen en başarılı, en mükemmel ve en mantıklı yollarından birisidir. Ülkemizde yerel yönetim birimleri içerisinde en fonksiyonel olan belediyelerdir. Ülke genel nüfusunun büyük bir kısmı belediyelerin sınırları içinde yaşamaktadır. Belediyeler sundukları hizmet yönünden halkın günlük yaşamında büyük öneme sahiptirler. 20. yüzyılın son çeyreğinden başlayarak değişen kamusal hizmet anlayışı, halkın yerel hizmetler yönünden belediyelerden beklentilerini de artırmıştır. Yazılı ve görsel basında çok telaffuz edildiği üzere, kamu yönetiminde yeniden yapılanma çalışmaları son yıllarda hız kazanmıştır. Yeniden yapılanma çalışmaları çerçevesinde, kamu kaynaklarının daha verimli ve yerinde kullanımının tespiti için kamu idarelerinin faaliyetlerinin amaç ve politikalara, kalkınma planına, programlara, stratejik planlara, performans programlarına ve mevzuata uygun olarak planlanması ve yürütülmesi, kaynakların etkili, ekonomik ve verimli kullanılması, bilgilerin güvenilirliğinin, bütünlüğünün ve zamanında elde edilebilirliğinin sağlaması amaçlamaktadır.Türk Kamu Yönetiminin bir parçası olan teftiş sistemi, "iç denetim" adı verilen yeni bir modelle tanışmıştır. AB ile başlayan müzakereler çerçevesinde 32. fasıl olarak bilinen "Mali kontrol" başlığı altında iç denetime ilişkin hususlar düzenlenmiştir. Ülkemizde yerel yönetimler için iç denetim, 5393 sayılı Belediye Kanunu ve atıfta bulunduğu 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu'nda yeni bir müessese olarak düzenlenmiş olup yeni sistem çerçevesinde iç denetim faaliyeti, idarelerin üst yöneticileri tarafından atanan iç denetçiler tarafından ifa edilecektir. Bu çerçevede, yönetime değer katma çabası, güvence vermesi, danışmanlık hizmeti ve etik kodları ile klasik teftiş sisteminin uzağında olan bu yeni denetim motifi; amaçları, kapsamı, ilkeleri ve evrensel geçerliliğe sahip standartları çerçevesinde ele alınmıştır. ABSTRACTPublic services, which are indispensable to meet the common needs of the society, need continuity. Therefore, in order to provide efficient services up to the needs, and easy to access, first of all, the total administrative body should be well organized and a rational distribution of tasks and cooperation among administrative units is needed.Today, local governments are public corporations which have their own decision making and executive bodies and provide local public services and goods. In a way local governments are the essence of democracy, and perhaps the best and the most successful way of self-administration. Among the most functional local administration units in our country are municipalities. A large percentage of the population in Turkey lives within the borders of a municipality. Thus the services they provide are of great importance in daily life. The public service understanding has undergone a great change since the late 20the century, which has caused greater expectations from municipalities.As we know from the written and visual media, there has been an increase in the reorganization efforts of the public administration in recent years. The aim of the reorganization attempts is to achieve a more efficient way to use the public funding and a more reliable way to access in time to more reliable data through a better organized administration system with well prepared plans and programs such as development plans, strategic plans and performance programs.As part of the Turkish Public Administration, the inspection system has been introduced to a new model: internal audit. Within the framework of the negotiations with EU, the subjects concerning the internal audit have been regulated under title of "Financial Control" known as Article 32. According to the new system regulated by the Municipality Law no.5393 and Public Financial Administration and Control law no 5018; the internal audit procedure will be carried out by the internal auditors appointed by the senior administrators of the administrations. In our study, this new inspection concept, which is far more different from the classsical understanding of inspection with its effort to add value to the administration, its advisory services and ethical codes, has been studied in terms of its scope, principles and universally accepted stan

Güney Afrika'da 1948 yılında başlayan Apartheid rejimi 27 Nisan 1994 yılında gerçekleştirilen ülkenin ilk ve çok partili demokratik seçimlerine kadar hâkim yönetim anlayışı olmuştur. Apartheid rejimi hükümetleri medyayı kendi kontrolleri altında tutmak için hem yasalardan hem de idari kontrol gücünden yararlanmıştır. Daniel François Malan ile başlayan ve 1960'larda zirveye ulaşan Apartheid rejimi basını ve tüm medyayı kontrol altına almıştır. Afrikaanca dilinde yayın yapan basın kuruluşları rejimin sözcüsü gibi hareket ederken, muhalif İngilizce basın sansüre maruz bırakılmıştır. Radyo ve televizyon sektörleri de Güney Afrika Yayın Kurumu (South African Broadcasting Corporation – SABC) tarafından kontrol edilmiş ve kurum tam anlamıyla 1980'lerin ikinci yarısından itibaren başlayacak olan liberalleşme dalgasına kadar televizyon ve radyo alanında ülkedeki tekel konumunu korumuştur. Sinemada durum bundan farklı değildir. A Şeması ve B Şeması sübvansiyonlarıyla Apartheid hükümetleri sinema sektörünü kontrol etmiş ve filmlerin otosansüre bağlı olmasını sağlamıştır. Apartheid ideolojisine aykırı filmlerin veya eleştirel filmlerin özgür bir şekilde halka gösterilmesi mümkün olmamıştır. Örneğin, eleştirel bir filmin yönetmeni olan Gibson Kente, How Long (1976) filminin içeriği yüzünden tutuklanmıştır. 1980 – 1990 döneminde üçüncü sinema ve eleştirel filmlerin yükselişe geçmesi ülkenin içinde bulunduğu siyasal ortamla direkt olarak bağlantılıdır. Apartheid rejiminin zayıflaması üzerine üçüncü kuşak sinema ve eleştirel filmler mevcut rejime karşı çok önemli bir sanat aracı olarak karşı durmuştur. Sistem ve hükümet eleştirisi yapmışlardır. Eleştirel filmler ve üçüncü sinema Apartheid rejiminin çözülme yıllarında demokrasi mücadelesini destekler nitelikte Apartheid eleştirisi yapmışlardır. Bu kuşağın en önemli özelliği rejim ve sistem eleştirisi yapmasıdır. Sinema alanına özgürlüğü getiren iki husus vardır. Birincisi, Güney Afrika'nın 1980'lerden itibaren büyük bir yıkıma sebep olabilecek bir iç savaşa doğru sürüklenmesidir. Bundan çekinen Apartheid hükümetleri sadece sinemayı değil, basın ve televizyon olmak üzere birçok medya alanını kısmen de olsa özgürleştirmiştir. Baskıları hafifletmiş ve muhalif gazetelerin yayınlarına izin verilmiştir. Bu ortamdan faydalanan yönetmen ve yapımcılar 1980 – 1990 döneminde üçüncü sinema kuşağını ve eleştirel filmleri beyaz perdeye aktarmışlardır. Sinema alanına özgürlüğü getiren ikinci ve en önemli husus siyasal dönüşümdür. Siyasal dönüşümün neticesinde demokrasiye geçilmesinin temel sebepleri uluslararası baskı, Güney Afrika'ya uygulanan ambargolar, siyahların silahlı mücadelesi ve ülkenin uluslararası toplumdan izole edilmesidir. Sinema Apartheid döneminde hükümetlerin baskısı altındayken siyasal dönüşümden sonra özgürlük ortamına kavuşmuştur. Siyasal dönüşümün en önemliayağı olan anayasa çalışmaları neticesinde 1996 Anayasası yapılmıştır. Bu anayasada medya ve ifade özgürlüğü garanti altına alınmıştır. İfade özgürlüğünün anayasal garanti altına alınması ırksal çeşitliliği ve demokrasisi sayesinde 2000'lerin başında gökkuşağı ulusu olarak nitelenen Güney Afrika'da sinemacıların özgür bir şekilde sanatını icra etmesine olanak tanımıştır. Siyahlar sinemada ayrıma ve ırksal kategorizasyona bağlı olmadan özgür bir şekilde sanatçı ve yapımcı olarak faaliyet göstermeye başlamışlar ve eleştirel yönü kuvvetli filmler çekebilmişlerdir. Makalenin amacı Güney Afrika'da sinemanın Apartheid döneminde ve sonrasındaki değişimini, bu değişimde üçüncü sinema dalgasının etkisini ortaya koymaktır. Bunu anlatabilmek aynı zamanda Apartheid rejiminin siyasal tarihine de değinmeyi gerekli kılar. Güney Afrika'da sinema siyasetten ayrı düşünülemez. Apartheid rejimi sinemayı sansür ve başka araçlarla kontrol altında tutmuştur. Apartheid hükümetlerinin baskısı yumuşadıkça sinemada özgür sesler duyulabilmiştir. Apartheid rejiminin çökmesiyle sinema aktörleri ve yapımcılarının özgürleştiğini görüyoruz. Makalede bu amaca uygun olarak yöntem seçiminde hassasiyetle davranılmış ve gelenekselci – tarihselci yöntem seçilmiştir. Sinemanın gelişimini ve değişimini sosyal ve siyasal bağlamından kopartamayız. Bu sebeple sosyal vakaları bir laboratuvar ortamında çalışmayı öneren davranışsalcı yöntemin yerine tarihsel ve sosyal bağlamında değerlendiren gelenekselci – tarihselci yaklaşım benimsenmiştir. Raymond Aron sosyal bilimlerde ve uluslararası ilişkiler çalışmalarında gelenekselciliği benimseyen bilim insanlarından biridir. Aron'a göre, sosyal vakalar yaşanan sosyal ve siyasal bağlamından kopartılamazlar. Bu sebeple makalede sinemanın gelişimi tarihsel ve sosyal olaylar bağlamında ele alınmış ve gelenekselci yöntem benimsenmiştir. ; In 1948, National Party won the elections under the leadership of Daniel François Malan. François Malan was the founder of Apartheid regime in South Africa. He wanted to divide the country into different races. In this system, black people were isolated from all segments of society and also government of the country. Afrikaans government exploited natural resources of the country and made black people slave and ordinary workers. African National Congress and blacks were organized by Nelson Mandela and his revolutionary friends to topple the regime. In 1980s and 1990s, Apartheid regime was weakened by international isolation, embargoes, economic recession, and armed attacks of African National Congress because of its racist stance. Upon this desperate situation, President of South Africa of that time Frederik Willem de Klerk started the era of political transformation by releasing Nelson Mandela and political prisoners from jail and opening the doors for negotiations. After hard negotiations between governing National Party and African National Congress, on 27 April 1994, African National Congress won the elections and Nelson Mandela was elected as the President of South Africa. In 1996, a new constitution was written. With this constitution, freedom of expression and media was taken under the guarantee of the constitution. This environment freed cinema and other types of media from Apartheid regime's fences. Since that time, South Africa has been called the rainbow nation for its various races, languages, and religions. During Apartheid regime, cinema and other types of media were controlled by Apartheid governments and Afrikaans people. Afrikaans press was the mouthpiece of the governing National Party. English press was censored by Apartheid governments and bureaucrats. Critical press and films were censored. South African Broadcasting Corporation (SABC), which was established in 1936 with an official act, has been the state monopoly of radio and television until the mid-1980s. Also, SABC was the mouthpiece of Apartheid governments. Cinema also has been censored until the mid-1980s. Apartheid governments created and used A Scheme and B Scheme Subsidies to control cinema sector. While A Scheme Subsidy was for English and Afrikaans films, B Scheme Subsidy was created for black films including black actors and languages. Films, which benefited from these subsidies, couldn't become critical of Apartheid governments. Critical films were censored and maybe banned according to their degrees. For instance, Gibson Kente, an important director of Apartheid era, was arrested because of his film called How Long (1976) and its critical context. However, political transformation, which was born because of economic recession, international isolation and armed struggle of African National Congress, changed this desperate situation. In 1980s and 1990s, third cinema and critical films developed in South African cinema. These films and third cinema criticized the system of Apartheid and governments. Also, father figure of state was criticized because of its brutal killings. These films were My Country My Hat (1983), Mathata (1984), Mapantsula (1988), the Chicken Man (1990), and Midnite Rush (1990). These cinema milestones criticized Apartheid regime and the system. Thanks to political transformation, which commenced in the late-1980s by National Party and African National Congress, South African cinema has seen an important freedom environment to produce films until today. While Apartheid regime was preventing black people from being actors and directors of films, in new rainbow nation black people can reach these positions while not being isolated by the whites of society. Ramadan Suleman, Khalo Matabane, Teddy Mattera, Zola Maseko, Ntshavheni Wa Luruli, John Kani, and Madoda Ncayiyana are important actors and directors of the new period. Moreover, in this new period black people can reach the presidency of South Africa. After Apartheid, the National Film and Video Foundation was founded to equally support film directors and actors whatever their races or religions. Today, South African cinema provides equal opportunities for blacks and whites. Blacks can take reasonable share from cinema sector today. The purpose of this article is to show changing nature of cinema during and after Apartheid, and impacts of the wave of third cinema on this changing nature. Being able to explain this also makes it necessary to touch upon political history of the Apartheid regime. Cinema in South Africa can't be separated from politics. The Apartheid regime controlled cinema through censorship and other means. As the pressure of the Apartheid governments decreased, free voices could be heard in the cinema. With the collapse of the Apartheid regime, we see the liberation of cinema actors and producers. In the article, the selection of the method in accordance with this purpose has been carefully treated and the traditionalist – historicist method has been chosen. We cannot isolate the development and change of cinema from its social and political context. Because of this reason, the traditionalist - historicist approach, which evaluates social cases in historical and social context, has been adopted instead of the behavioralist method that suggests working social cases in a laboratory environment. Raymond Aron is one of the scientists who embraced traditionalism in social sciences and international relations studies. According to Aron, social cases cannot be detached from their social and political context. For this reason, the development of cinema is discussed in the context of historical and social events in the article and traditionalist method has been adopted.

YÖK Tez No: 670175 ; Günümüzde bilişim ve teknoloji alanında yaşanan gelişmeler gerek bireylerin hayatında gerekse devletlerin var olan yönetim yapılarında köklü değişikliklere sahne olmuştur.Bilginin kapsamı ve anlamı gelişerek bilginin üretimi, işlenmesi ve dağıtımının önem kazandığı bilgi toplumu yapısı içinde bilişim teknolojileri her geçen gün değişen ve gelişen teknoloji ile birlikte birçok alanda dönüşüm yaşanmasını da zorunlu hale getirmiştir. Zamanla bireylerin ihtiyaçları ve istekleri artmış ve devletten beklentilerde farklılaşmıştır.Bu bağlamda kamu yönetimi yapısı yeniden yapılanma sürecine giderek vatandaşların isteklerine karşılık veren, bilişim ve teknoloji alanında yaşanan gelişmelere ayak uyduran, geleneksel yapının hantallığını geride bırakıp daha açık, şeffaf, hesap verebilir, yönetişim ilkelerini benimseyen, kırtasiyeciliğin ve maliyetin azaldığı yeni kamu yönetim anlayışı benimsenmiştir. Söz konusu yeni yönetim yapısının en iyi örneklerinden biri "e-devlet (elektronik devlet)" yapısıdır. E-devlet kavramı, vatandaş ile devlet arasındaki ilişkiyi ve kamu kurumlarının birbirleriyle veya özel kurumlarla olan ilişkisini elektronik ortama taşımaktadır. E-devlet yapılanması elbette yerel yönetimler yapısında da bir dönüşüm meydana getirmiştir. Nitekim halka en yakın yerel yönetim birimi olan belediyeler sunduğu hizmetleri elektronik ortama taşıması ile "e-belediye" kavramı oluşmuştur. E-belediye uygulamaları e devlet yapılanmasının önemli bir parçasıdır. Bilişim teknolojilerinden yararlanarak halkın yerel ihtiyaçlarını daha hızlı ve kolay karşılamayı ve yerel halkın yönetime katılmasını hedeflenmektedir.Bu bağlamda çalışmanın ilk bölümünde yerel yönetimlerin günümüze kadar gelişim süreci ele alınmıştır. İkinci bölümde e-devlet ve e-belediye kavramlarının tanımı, amacı ve özellikleri anlatılarak Türkiye'de önemli e-devlet uygulamalarından bahsedilmiştir. Son bölümde ise Adana Büyükşehir Belediyesi örneğinde e-belediye uygulamaları hakkında belediye ve vatandaş ilişkisini sorgulamak amacıyla yapılan anket çalışması yer almaktadır. Vatandaşlara e-belediye ile ilgili sorular yöneltilerek e-belediye hizmetlerini kullanıp kullanmadıkları, memnuniyet düzeyleri ve tutumları ölçülmüştür. Elde edilen veriler SPSS programına aktarılarak analiz edilmiş ve çalışmanın hipotezleri sorgulanmıştır. ; Today, developments in the field of informatics and technology have witnessed radical changes in both the lives of individuals and the existing administrative structures of states. Within the structure of the information society, where the scope and meaning of information has improved and the production, processing and distribution of information gains importance, information technologies have made it necessary to experience transformation in many areas with the technology that changes and develops day by day. Over time, the needs and desires of individuals have increased and expectations from the state have changed. In this context, by going through the process of restructuring the public administration structure, the new public administration approach has been adopted, which responds to the wishes of the citizens, keeps up with the developments in the field ofinformatics and technology, leaves the traditional structure behind and adopts more open, transparent, accountable governance principles, paperwork and cost reduction. One of the best examples of this new management structure is the "e-government (electronic government)" structure. The concept of e-government transfers the relationship between the citizen and the state and the relationship of public institutions with each other or with private institutions to the electronic environment. Of course, the e-government structuring has also brought about a transformation in the structure of local governments. As a matter of fact, the concept of "e-municipality" has been formed when the municipalities, which are the closest local government units to the public, transfer their services to the electronic environment. E municipality applications are an important part of e-government structuring. By using information technologies, it is aimed to meet the local needs of the people more quickly and easily and to involve the local people in the administration. In this context, the development process of local governments until today is discussed in the first part of the study. In the second part, the definition, purpose and characteristics of the concepts of e-government and e-municipality are explained and important e-government applications in Turkey are mentioned. In the last part, there is a questionnaire about e-municipality applications in the example of Adana Metropolitan Municipality in order to question the relationship between the municipality and the citizen. Citizens were asked questions about e-municipality and whether they used e-municipality services, their satisfaction levels and attitudes were iv measured. The obtained data were analyzed by transferring to the SPSS program and the hypotheses of the study were questioned.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Bu çalışmanın amacı, Tarihsel süreç içerisinde Türkiye'den ABD'ye göç eden Türk göçmenlerinin işgücü piyasasınındaki konumunu ve sorunları tespit etmektir. Çalışma, ABD'nin New Jersey Eyaleti'nin Paterson Bölgesi'nde yaşayan Türk göçmenlerine, internet üzerinden veya birebir olmak üzere 142 kişiye uygulanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntemle, Türklerin ABD'deki işgücü piyasasındaki rolünü ve sorunlarını tespit etmek için bölgenin yapısına uygun işgücü parametreleri ve demografik parametreler belirlenmiştir. Bu parametreler ışığında hazırlanan orijinal anket yöntemi ile veriler toplanmış, elde edilen veriler SPSS versiyon 24 programında analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda, Türkiye'den ABD'ye göç edenlerin ağırlıklı olarak Marmara ve İçanadolu Bölgesi'nden göç ettiği tespit edilmiş ve orta yaş grubunun daha çoğunlukta olduğu gözlenmiştir. Ülkeye gelenlerin genelde lise ve üniversite mezunu olduğu, büyük çoğunluğunun ekonomik amaçlı göç ettiği belirlenmiştir. Türklerin bölgede aşçı, satış elemanı, mühendis, marangoz, garson gibi genelde düşük nitelikli işlerde çalıştığı tespit edilmiştir. ABD'ye göç eden Türklerin yaşadığı bölgede birbirleriyle ilişki ağının zayıf olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada Türklerin gelecek yıllarda Türkiye'ye dönme eğilimi içinde olduğu gözlenmiştir. İşgücü piyasası açısından değerlendirildiğinde, araştırmaya katılan katılımcıların, sosyal güvenlik haklarından yararlandığı, fakat sendikal faliyetlerinin çok düşük seviyede olduğu gözlenmiştir. Türklerin yaşadıkları bölgede işisz kalma kaygılarının orta seviyede olduğu, çoğunluğunu 45 saat ve üzeri çalıştığı, yaptığı işten dolayı toplumda saygınlık gördüğü tespit edilmiştir. Analizde, Türklerin diğer göçmenlerle genelde aynı seviyede ücret aldığı fakat ABD vatandaşına göre daha düşük bir ücrete sahip olduğu tespiti yapılmıştır. Araştırmada, Türklerin aldıkları eğitimle yaptıkları mesleğin uyumsuz olduğu ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte Türklerin iş bulma sürecinde ayrımcılığa uğradığı, işverenlerin eşit fırsatlar sunmadığı, iş bumla sürecinde ABD istihdam kurumlarının yeterince yardımcı olmadığı yapılan analiz sonucunda ortaya çıkmıştır. ; The purpose of this study is to identify the position of and problems encountered in the labor market by the Turkish immigrants, who had emigrated from Turkey to the USA within the historical process. The study involves 142 Turkish immigrants living in the Paterson District of USA's State of New Jersey, who were interviewed online or face to face. The quantitative research method was used in the study. Through this method, labor force parameters and demographic parameters that are suitable for the region's structure were identified for the purpose of determining the role and problems of Turks in the US labor market. Data was collected through the original interview method prepared in the light of these parameters, and the data thus obtained was analyzed using the SPSS version 24 software. The analysis revealed that most of those who had emigrated from Turkey to the USA are from Turkey's Marmara and Central Anatolia regions, and are mostly consisted of the middle-age group. It was determined that most of those arriving in the country are high school and university graduates, and had immigrated for economic reasons. Another finding was that Turks are generally employed in low-skilled labor in the region, such as being a cook, sales personnel, engineer, carpenter, and waiter. The network of interrelations between the Turks who are immigrants in the region to which they had immigrated in the USA was found to be weak. The study also revealed that the Turks are inclined to return to Turkey in the future. From a labor market point of view, it was observed that those participating in the study benefit from social security benefits, while their trade union activities were found to be at a very low level. It was found out that unemployment concerns are at medium level in the region inhabited by the Turks, that most of them work 45 hours or more, and that they are respected in the society in any way due to their jobs. The analysis further determined that the Turks are paid wages that are generally equal to that of other immigrants, while these wages are lower compared to those of US citizens. The research has further shown that the jobs occupied by the Turks are incompatible with their education. However, it was also found out as a result of the analysis that Turks suffer from discrimination during job-seeking, that employers do not offer equal opportunities to them, and that US employment agencies are not sufficiently helpful during their job-seeking.

ÖZETBu tez, Adalet ve Kalkınma Partisi dönemi dış politikasının söylemler üzerinden nasıl inşa edildiğini temel alan kavramsal çerçeveden hareketle, AKP yönetici elitinin Türk dış politikasında ortak tarihi ve kültürel referanslar üzerinden ürettikleri "düzen kurucu" ve "sorun çözücü" söylemin bölgesel çatışmalarda nasıl yorumlanarak inşa edildiğini araştırmaktadır. Bu çerçevede, 2008 yılındaki "Gürcistan-Rusya Savaşı" ile 2008 "İsrail ile Filistin arasında yaşanan Gazze Savaşı" örnek olayları çerçevesinde bir araştırma yapılmıştır. Araştırma konusu olarak bu iki ayrı bölgesel çatışmanın seçilmesinin nedeni, aynı dönemlerde birkaç ay arayla ancak birbirlerinden farklı bölgesel coğrafyalarda yaşanan krizlere karşı Türkiye'nin "sorun-çözücü" ve "düzen kurucu" söylemlerinin işlerliğinin nasıl yansıtıldığını anlamaya çalışmak olmuştur. Bu amaçla ilk olarak, Dış Politika kavramı incelenmiş ve Dış Politika Analizinin tarihsel gelişimi ortaya konulmuştur. Temel olarak birey, devlet, sistem olmak üzere üç analiz düzeyine değinildikten sonra, yöntem olarak söylem analizi yapılacağı için temel analiz düzeyi birey olarak ele alınmıştır. Ancak, söz konusu bireylerin rasyonel varsayılması, sosyal bağlamdan kopuk, inanç, algılama, istek gibi nitelikleri görmezden gelinerek mekanik bir sürecine oturtulması sonucunu da beraberinde getirebilir. Bu sebepten, birey odaklı analiz temele alınmakla beraber, sosyal yapıları da bir ölçüde analize dahil eden bir yaklaşım ortaya konulmuş, birey düzeyinin başat olduğu çok düzeyli yaklaşım izlenmiştir. Kuramsal zeminde Dış Politika çalışmalarını anlamak adına ise Realizm, Liberalizm, İnşacılıktan bahsedilmiş, teorik çerçeveyi ise sosyal olgu olarak tanımladıkları dış politikayı dilsel analizler üzerinden inceleyip anlayan Post-Yapısalcılık oluşturmuştur.Daha sonra bu kavramsal çerçeveden hareketle, AKP'nin bir parti olarak dış politika konusunda hangi söylemler üzerinde durduğu ve söylemler altında nasıl bir tutum izlediği araştırılmıştır. İlk olarak Türkiye'nin AKP döneminde "değiştiği" varsayılan dış politikasında kendine hangi rolleri biçtiği, bu rollerin toplumun değişik kesimlerinden kabul görmesi için hangi söylemsel pratiklerin kullandığı ortaya çıkartılmıştır. Ardından, post-yapısal söylem analizi yöntemiyle, Gürcistan ve Gazze krizleri bağlamında, dış politika yapıcı elitlerinin ürettikleri söylemle kavramlaştırma, benzetme, ötekileştirme veya metaforları kullanarak çatışmaların nasıl algılanacağını belirlediği ve iletişimi kendi belirledikleri söylem üzerinden yürüttükleri tespit edilmiştir. Sonuç olarak, araştırılan örnekler, uluslararası aktörler arasındaki ilişkilerin ve uluslararası konjonktürün Türkiye'nin dış politika tepkilerini şekillendirmede oldukça etkili olduğunu ve söylemsel düzenlemelerin kurucu söylemden nispeten bağımsız olduğunu göstermiştir.ABSTRACTWith the conceptual framework based on how foreign policy was constructed by discourses during JDP term, this thesis analyses how "problem-solver" and "order-builder" discourses, which were designed on common historical and cultural references by JDP ruling elite, were constructed in regional conflicts by interpretation. In this context, Georgia-Russia War (2008) and Gaza War between Israel and Palestine (2008) were researched as a case study. The reason and the aim of choosing of these two different regional conflicts as a research topic is to understand how "problem-solver" and "order-builder" rhetorics were formed and reflected in those two regional conflicts which emerged out in different regional geographies almost in the same period. For this purpose, firstly, the concept of Foreign Policy was defined and the historical development of Foreign Policy Analysis was analysed. After mentioning three levels of analysis as individual, state, and system, the basic level of analysis was taken as an individual since discourse analysis would be applied as a method. However, the assumption of the individual as a rational actor could bring about a result of fitting into a mechanical process through ignoring such qualities as social context, belief, perception and desire. Therefore, although individual level of analysis will be centered on, it was put forward an approach involving analytical analysis of social structures in a certain extent; and a multi-level approach was conducted in which the individual level was the principal one. In order to understand foreign policy studies, Realism, Liberalism, Constructivism were mentioned, and as a theoretical framework Post-Structuralism was used which examines and understands the foreign policy as social phenomena through linguistic analysis.Then within this framework, JDP's foreign policy discourses and its attitude under those discourses were examined. Firstly, it was found out that which roles were designed for foreign policy that was considered as "changed" under JDP rule , and which discursive practices were used for acceptance from different segments of society. Then, in the context of Georgia and Gaza crises, by using post-structural discourse analysis method, it was understood the fact that the foreign policy-making elites have determined the perception of the conflicts by using conceptions, analogies, otherings, or metaphors in their discourses, and they have conducted communication according to their own discourses. In conclusion, these examples showed that the relations among international actors and the international conjuncture were effective factors in shaping Turkey's foreign policy responses and discursive arrangements were relatively independent from constitutive discourse.