Suchergebnisse

The purpose of this research was to study 1) the administrator's characteristic, the quality management behavior of the administrator, and the administrative effectiveness of the local government organization administrators in Lampang Province; 2) the relationship between the administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator and the administrative effectiveness of local government organization administrators in Lampang Province; 3) the influence of the administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator on the administrative effectiveness of local government organization administrators in Lampang Province. The research was survey research using quantitative research methods. The population was the local government organization personnel in Lampang Province. The samples were chosen stratified random sampling. The sample size of 416 participants was determined by using the table of Krejcie & Morgan with a confidence level of 95%, 5% error. The instrument for data collection was a questionnaire with a reliability of 0.97. The data analysis used descriptive statistics were: frequency, percentage, mean, standard deviation; and the Inferential statistics were: Pearson's product-moment correlation analysis and multiple regression analysis. The research results founded that: The administrator's characteristic was at a high level ( = 3.57, S.D. = 0.43), the quality management behavior of the administrator was at a moderate level ( = 3.18, S.D. = 0.48), and the administrative effectiveness of the local government organization administrators in Lampang Province was at a moderate level ( = 3.18, S.D. = 0.51) respectively. The administrator's characteristic, and the quality management behavior of the administrator were related to the administrative effectiveness of local administrative organization administrators in Lampang Province with statistical significance of .01 The administrator's Characteristic (EC), and the quality management behavior of the administrator (PA) had a positive effect on the administrative effectiveness of local government organization administrators with statistical significance of .01. The predictive equation is EAβ = .701EC + .195PA. ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) คุณลักษณะของผู้บริหารพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร และประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง 2) ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารกับประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง และ 3) อิทธิพลของคุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารต่อประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ ประชาการ ได้แก่ บุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง เลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางของเครจซี่และมอร์แกน ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ความคลาดเคลื่อน 5% ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 416 คน เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า คุณลักษณะของผู้บริหาร อยู่ในระดับมาก ( = 3.57, S.D. = 0.43) พฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร อยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.18,S.D. = 0.48) และประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง อยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.18, S.D. = 0.51) ตามลำดับ คุณลักษณะของผู้บริหารและพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหารมีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลำปาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คุณลักษณะของผู้บริหาร (EC) และพฤติกรรมการบริหารงานคุณภาพของผู้บริหาร (PA) มีอิทธิพลทางบวกต่อประสิทธิผลการบริหารงานของผู้บริหาร (EA) องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีสมการพยากรณ์ คือ EAβ = .701EC + .195PA

การวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความสอดคล้องปัจจัยเชิงสาเหตุของประสิทธิผลพุทธบูรณาการการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรต่อข้อมูลเชิงประจักษ์ และ 2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลพุทธบูรณาการการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นข้าราชการประจำ (ท้องถิ่น) ฝ่ายบริหารท้องถิ่น ฝ่ายนิติบัญญัติท้องถิ่น ลูกจ้างประจำ และพนักงานจ้าง จำนวน 550 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์ ในการหาค่าสถิติพื้นฐาน และใช้โปรแกรม LISREL 8.80 Student Edition ในการพัฒนา และตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยเชิงสาเหตุประกอบด้วย การบริหารจัดการ ภาวะผู้นำ การมีส่วนร่วม และอิทธิบาท 4 ของประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าไค-สแควร์ เท่ากับ 204.64 องศาอิสระ (df) เท่ากับ 179 ความน่าจะเป็น (p) เท่ากับ 0.092 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืน (GFI) เท่ากับ 0.97 ค่าดัชนีวัดความกลมกลืนที่ปรับแก้แล้ว (AGFI) เท่ากับ 0.95 ค่าดัชนีรากของกำลังสองเฉลี่ยของส่วนที่เหลือ (RMR) เท่ากับ 0.062 และค่าดัชนีรากกำลังสองเฉลี่ยของค่าความแตกต่างโดยประมาณ (RMSEA) เท่ากับ 0.016 อธิบายความแปรปรวนของประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร ได้ร้อยละ 89.00 เมื่อพิจารณาอิทธิพลทางตรง และอิทธิพลทางอ้อมผ่านด้านอิทธิบาท 4 พบว่า ประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร ได้รับอิทธิพลทางตรงจากปัจจัยเชิงสาเหตุ อิทธิบาท 4 และการบริหารจัดการ เท่ากับ 0.85 และ 0.12 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 0.05 ตามลำดับ และอิทธิพลทางอ้อมจากการมีส่วนร่วม และการบริหารจัดการ ผ่านอิทธิบาท 4 เท่ากับ 0.38 และ 0.31 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ตามลำดับ ผลจากการวิจัยที่ได้รับครั้งนี้ ในเชิงนโยบายสามารถนำไปใช้ประกอบเป็นข้อมูลในการวางแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตรเพื่อให้เกิดความยั่งยืน และเป็นรูปธรรม เชิงวิชาการสามารถนำไปใช้เป็นกรณีตัวอย่างเพื่อการเรียนการสอน หรือการสร้างสื่อการเรียนรู้ต่างๆ ในการบูรณาการแนวคิด ทฤษฎีทางรัฐประศาสนศาสตร์ร่วมกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนา และเชิงพื้นที่สามารถนำไปทดลองใช้ เพื่อเป็นแนวทางนำไปสู่การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร หรือปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอื่นๆ ที่มีบริบทใกล้เคียงกันสืบไป ; The purpose of research were 1) to study the causal factors of the Buddhist integration's administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit Province on empirical data and 2) to analyze causal factors that influence to the Buddhist integration's administrative effectiveness of local administrative organizations in Phichit province. The samples used in the research are Personnel of local governmental organizations in Phichit Province Namely, civil servants (domestic), local administration Local lawmakers, regular employees and employees employing 550 people. Analysis tool and methodology in the research are the survey and an application which made for social science research to find basic statistics and use an application "LISREL 8.80 Student Edition" to develop and validate the structural validity of the causal relationship models The research finding revealed that causal factors include Management of leadership, participation and virtue 4 of the administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit province is consistent with empirical data. With the chi-square value equal to 204.64 degrees of freedom (df) equal to 179, the probability (p) equals 0.092. The harmonious index (GFI) equals 0.97. The modified harmonic index (AGFI) is 0.95. The mean square root of the remaining quadratic index (RMR) is 0.062, and the mean square root index of the difference (RMSEA) is 0.016. Explain the variance of the administrative effectiveness of the governmental organization. Local in Phichit was 89.00 percent. When considering direct influence And indirect influence through Iddhipada 4 found that the administrative effectiveness of the local governmental organization in Phichit Province Directly influenced by causal factors by ranking as follows Iddhipada 4 and management With the influence of 0.85 and 0.12 with statistical significance at 0.01 and 0.05 according to the rank while the participation and leadership had the impact equal to 0.01 and -0.02 according to the level without consequence When considering the indirect influence, it was found that the effects of Iddhipada 4 were indirectly influenced by Participation and management With the impact of 0.38 and 0.31 with statistically significant at 0.01 respectively. The result of research can be reference in strategic planning of effectiveness development of the local government organization in Phichit Province for sustainability and concrete and can be reference as an example case in study or can be used for training materials integrating concepts Public Administration theory with the principles of Buddhism and can be applied the result as guideline of the development of administrative effectiveness of local governmental organizations in Phichit Province or local government in other provinces that have similar contexts

The purpose of this research is (1) to study the use of the 4 Ithi principles in local management of Si-O Subdistrict Administrative Organization personnel. Kumphawapi District Udon Thani Province (2) to study and compare the use of the Ithi-4 principle in local management of Si O Subdistrict Administrative Organization personnel Kumphawapi District Udon Thani Province and (3) to study guidelines for the development of the use of the 4 Ithi principles in local management of Si O Subdistrict Administrative Organization personnel Kumphawapi District Udon Thani Province This research is an integrated research (Mixed method) with quantitative research (qualitative research) by distributing questionnaires. And qualitative research by interviewing, for quantitative. The samples used in the research are Si O Subdistrict Administrative Organization Personnel Kumphawapi District Udon Thani Province 97 people from the appropriate sampling by opening the table Kee and Morgan from a population of 128 people Using simple random sampling techniques by drawing lots and for qualitative research The sample group who provided the main information in the interview was the administrators of Si-O Subdistrict Administration Organization. Using the technique of sampling method using Purposive Random Sampling. The tools used in the research were questionnaires and interview form. Data were analyzed by computer program in social science program using frequency statistics. (Frequency) Percentage (average) ( ) Standard deviation (S.D.) Hypothesis test by data analysis One-way variance (One Way ANOVA) for interview form Analyze the content of the information described in the form of collationThe findings of a research study were found in the following aspects. Most respondents aged less than 35 years old, 32 people, representing 33.0 percent, having 32 lower education degrees, 33.0 percent and 29.9 percent of work experience. Personnel are using the 4 main principles of local authority in the management of local organizations in the overall level at a high level. With an average value equal to (X = 3.66). Personnel are using the 4 main principles of local authority in the management of local organizations. In every level By sorting the average value from descending to the topical side ( = 3.70), persistence ( = 3.69), mental side ( = 3.63) and side motivation ( = 3.62) respectively. Personnel with different age and work experience The use of the 4 Ithi principles in the management of local organizations is different with statistical significance at the level of 0.05. The personnel with different educational levels have the use of the 4 IIT principles in the management of local organizations. not different There is a guideline to develop the use of the principle of using the Ithi-4 principle in the local management of Si O Subdistrict Administrative Organization personnel. Kumphawapi District Udon Thani province is 4.1. Aspect (satisfaction with existing things) needs to be used by personnel to use the satisfaction of what they have to consider in managing the local area thoroughly and making rational decisions in effective management. 4.2. Persistence (perseverance) requires the personnel to be sincere in local management and strengthen the responsibility of the personnel by using perseverance in each section of the work assigned to management 4.3. Jita (intentions of doing things) need to have personnel sacrificed in local management. For the benefit of the organization, enhancing the management potential, enhancing the understanding and consciousness of the personnel 4.4. In the field of discrimination (reasoning, reasoning), it is necessary for personnel to use consciousness to control emotions in the management of the assigned local area. Responsible together to create responsibility for each individual according to the assigned line, reinforce the character in a positive way. ; งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์คือ (1) เพื่อศึกษาการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการจัดการท้องถิ่นของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลสีออ อำเภอกุมภวาปี จังหวัดอุดรธานี (2) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการจัดการท้องถิ่นของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลสีออ อำเภอกุมภวาปี จังหวัดอุดรธานีและ (3) เพื่อศึกษาแนวทางพัฒนาการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการจัดการท้องถิ่นของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลสีออ อำเภอกุมภวาปี จังหวัดอุดรธานี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงผสมผสาน (Mixed Method) ด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ (Qualitative Research) โดยการแจกแบบสอบถาม และการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research)โดยการสัมภาษณ์, สำหรับเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ บุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลสีออ อำเภอกุมภวาปี จังหวัดอุดรธานี จำนวน 97 คน จากการสุ่มตัวอย่างที่เหมาะสมโดยการเปิดตาราง เคชี่และมอร์แกน จาก ประชากรจำนวน 128 คน ใช้เทคนิควิธีการสุ่มตัวอย่างง่าย (Simple Random Sampling)โดยวิธีจับฉลากและสำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างผู้ให้ข้อมูลหลักในการสัมภาษณ์ได้แก่ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลสีออ ใช้เทคนิควิธีการสุ่มตัวอย่างโดยวิธีเจาะจง (Purposive Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์โปรแกรมสำเร็จรูปทางสังคมศาสตร์โดยใช้สถิติความถี่ (Frequency) ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย ( ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) แบบทดสอบสมมติฐานโดยการวิเคราะห์ข้อมูล ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) สำหรับแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาอธิบายในรูปของความเรียง ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีอายุต่ำกว่า 35 ปี จำนวน 32 คน คิดเป็นร้อยละ 33.0 มีระดับการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี จำนวน 32 คน คิดเป็นร้อยละ 33.0 และมีประสบการณ์การทำงาน จำนวน 29 คน คิดเป็นร้อยละ29.9 บุคลากรมีการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารจัดการองค์กรส่วนท้องถิ่น ในภาพรวม อยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ( = 3.66) เมื่อพิจารณา ในรายด้านพบว่า บุคลากรมีการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารจัดการองค์กรส่วนท้องถิ่น อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย คือ ด้านฉันทะ ( = 3.70) ด้านวิริยะ ( = 3.69) ด้านจิตตะ ( = 3.63) และด้านวิมังสา ( = 3.62) ตามลำดับ บุคลากรที่มีอายุและประสบการณ์การทำงานต่างกัน มีการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารจัดการองค์กรส่วนท้องถิ่น แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนบุคลากรที่มีระดับการศึกษา ต่างกัน มีการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารจัดการองค์กรส่วนท้องถิ่น ไม่แตกต่างกัน มีแนวทางพัฒนาการใช้หลักแนวทางการใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการจัดการท้องถิ่นของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลสีออ อำเภอกุมภวาปี จังหวัดอุดรธานี คือ 4.1. ด้านฉันทะ (ความพอใจในสิ่งที่มีอยู่) จำเป็นจะต้องให้บุคลากรใช้ความพอใจในสิ่งที่มีอยู่พิจารณาในการบริหารจัดการส่วนท้องถิ่นอย่างรอบครอบและทำการตัดสินใจอย่างมีเหตุผลในการบริหารจัดการอย่างมีประสิทธิผล 4.2. ด้านวิริยะ (ความเพียรพยายาม) จำเป็นจะต้องให้บุคลากรมีความจริงใจในการบริหารจัดการท้องถิ่นและสร้างเสริมความรับผิดชอบในตัวบุคลากรโดยอาศัยความเพียรพยายามในส่วนของแต่ละบุคลตามสายงานที่ได้รับมอบหมายในการบริหารจัดการ 4.3. ด้านจิตะ (ความตั้งใจในสิ่งที่ทำอยู่) จำเป็นจะต้องให้บุคลากรมีความเสียสละตั้งในในการบริหารจัดการท้องถิ่น เพื่อประโยชน์ขององค์กรเสริมศักยภาพในการบริหารจัดการเสริมสร้างความเข้าใจและจิตสำนึกในตัวของบุคลากร 4.4. ด้านวิมังสา (ความไตร่ตรองหาเหตุผล) จำเป็นจะต้องให้บุคลากรใช้สติกำกับในการควบคุมอารมณ์ในการบริหารจัดการส่วนท้องถิ่นที่ได้รับมอบหมาย รับผิดชอบร่วมกันสร้างความรับผิดชอบในส่วนของแต่ละบุคคลตามสายงานที่ได้รับมอบหมายเสริมสร้างลักษณะนิสัยในทางบวก

The objectives of this research were: 1) to study the state of the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu (virtues making for national integration) of the administrators of local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, 2) to study the relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, and 3) to study the problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province. This research applied the Mixed Methods Research consisting of the qualitative and quantitative research. The sample was 141 staffs at the municipality and local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province from 216 staffs with the table of Taro Yamane. The tools of the research were questionnaire with the 0.968 of reliability and in-depth interview from the 11 key informants. The analysis of data used Statistical Package for Social Science. The statistics for analysis data used Frequencies, Percentage, Mean, Standard Deviation, and Pearson's Product Moment Correlation Coefficient. Results of the Research Overall, the state of the human resource management of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province was at the high level ( =3.65). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the planning was at the highest level ( =3.78). Then, it was the human resource management in the maintaining ( =3.65). However, the human resource management in the developing was at the lowest level ( =3.57). Moreover, the staffs had the opinion to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province in the research was at the high level ( =3.54). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the Purisamedha (shrewdness in the promotion and encouragement of government officials) was at the highest level ( =3.66). Then, it was the human resource management in the Sassamedha (shrewdness in agricultural promotion) ( =3.60). However, the human resource management in the Vachapeyya (kindly and convincing speech) was at the lowest level ( =3.32). The relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that overall, the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the low level (r = 0.249**). When considering each aspect, it was found that the human resource management according to Sassamedha of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the middle level. The human resource management according to Vachapeyya of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the negative relationship at the low level. Therefore, the research hypothesis was accepted. The problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that the administrators did not plan the man power for the future. The staffs were recruited from the intimates. The administrators did not give the opportunities to the people having the knowledge and capability in the recruitment of the staffs. Some local administrators did not promote the staffs for the training. The suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province were that the administrators should set the frame of the staffs suitable to the work by planning the man power continuously every year. The recruitment of the staffs should be announced, have the public relations thoroughly and specify the criterion by considering the knowledge and capability and recruiting the people within the organization and the other people. Moreover, the administrators should promote the staffs for the training and development. ; การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร และ 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีโดยการวิจัยเชิงปริมาณ สำรวจกลุ่มตัวอย่างที่เป็นพนักงานเทศบาลและพนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร จำนวน 141 คน จากประชากรทั้งหมดจำนวน 216 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย คำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.968 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์สถิติพรรณนาที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson's Product Moment Correlation Coefficient) และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) จำนวน 11 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง (Structured Interview Form) และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า สภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวมอยู่ในลำดับมาก ( = 3.65) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในด้านการวางแผน มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.78) รองลงมาคือ ด้านการธำรงรักษา ( =3.65) และน้อยที่สุดคือ ด้านการพัฒนา ( =3.57) ตามลำดับ สำหรับความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวม อยู่ในลำดับมาก ( = 3.54) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านปุริสเมธะ มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.66) รองลงมาคือ ด้านสัสสเมธะ ( =3.60) และน้อยที่สุดคือ ด้านวาชเปยยะ ( =3.32) ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ (r = 0.249**) เมื่อแยกเป็นรายด้าน พบว่า ด้านสัสสเมธะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับปานกลาง ด้านปุริสเมธะและด้านสัมมาปาสะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ ส่วนด้านวาชเปยยะ มีความสัมพันธ์เชิงลบในลำดับต่ำ จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ไม่ได้มีการวางแผนอัตรากำลังคนไว้เผื่ออนาคต พนักงานจ้างตามภารกิจและพนักงานจ้างทั่วไปบรรจุจากบุคคลใกล้ชิด ไม่เปิดโอกาสให้คนที่มีความรู้ความสามารถเข้ามาเป็นพนักงาน ผู้บริหารท้องถิ่นบางคนไม่ส่งเสริมพนักงานให้ไปเข้ารับการฝึกอบรมพัฒนาหลักสูตรต่าง ๆ ฉะนั้น ควรกำหนดกรอบพนักงานให้สอดคล้องกับงาน โดยวางแผนอัตรากำลังคนอย่างต่อเนื่องทุกปี สำหรับการรับสมัครพนักงานก็ควรติดประกาศและ/หรือประชาสัมพันธ์ให้ทราบโดยทั่วไป จะต้องมีเกณฑ์ในการรับบุคคลเข้าทำงานโดยพิจารณาจากความรู้ความสามารถ โดยรับทั้งจากบุคลากรภายในหรือภายนอกหน่วยงาน ส่งเสริมพนักงานให้เข้ารับการฝึกอบรมและพัฒนา

Research subject to Provincial Governor and Thai Public Administration as a qualitative research with the purpose to study (1) public management model (2) forms of Government and administration to the Governor position, and (3) Desirable Features of Provincial Governor in public management. Research this time. The research methodology, Delphi Technique is a group of experts in the field of political science and management. The number 9 people and group discussions (Focus Group), specialist in political science and has a position in the public administration, the number of 8 people Used semi-structured interviews in the 1st round, questionnaires in the Likert's Five Rating Scales total 40 questions in the second and third round Analyze by finding the median (Median: MD) values range between quartile (Interquartile range: IR) must be greater than or equal to the median value range between 3.50 The Interquartile range is less than or equal to 1.50, The Discussion group. Use the chat logs to collect data and analyze with the analysis of the content (Content Analysis). The result from the questionnaire responses and 40 with a median of 4.11 to 4.89 is likely to be quite high to very high. The interquartile range 0.00-1.00 shows the consistency of the answers in the same way as high to very high consensus. The analysis of data from focus groups. Consistent with the results of the analysis with the Delphi technique. Is as follows: 1. The format of the national administration. The administration is still divided into central, regional and local. 2. The reform of public administration, regional, province flexibility in the management of a legal entity by the province (Autonomy). There are provincial governors of provincial integrated government management. The Government in the province, as a public service to all regional. There should be no Government missions overlap. Cancel the provincial administrative organization and only has two forms, municipalities and other local styles Add the decentralization to local administrative organizations and strengthening of the people. The province government budget act can set itself. To use and distribute resources with local administrative organizations, agencies and enterprises located in the province. The format or to the position and the qualifications of the provincial governors. Provincial governors from appointing Central It should not be elected Governor province. The appointment of the governor through the nomination committee consisting of experts in the Ministry. And representatives from the public sector in the province. 3. Provincial Governor must have leadership. Global vision is to change the leader. Strategic leadership Super leadership is based on transparency, good governance. Leadership based on the principles of Buddhism include dasavidha-rajadhamma and must have government experience, both at the central and regional government. Provincial Governor must have the leadership, leadership changes. Strategic leadership Super leadership. There is a leadership based on Buddhist principles through: dasavidha-rajadhamma and sappurisa-dhamma and must have experience of working in both central and regional government. Suggestions for further research. The research should evaluate the formatting of Administration to deter mine the consensus of experts. And quantitative research from the public sector more. The research into the position of governor. Experimental research indicates the ultimate leader. Transparency and good governance of the governor. Research will evaluate the experience of the incumbent governor. Research and surveys of various sectors. Both public and private sector on the national administration and the provincial government. ; การวิจัยเรื่องผู้ว่าราชการจังหวัดกับการบริหารราชการแผ่นดินไทย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) รูปแบบการบริหารราชการแผ่นดิน (2) รูปแบบ การบริหารราชการจังหวัด และการได้มาซึ่งตำแหน่ง ผู้ว่าราชการจังหวัด และ (3) คุณสมบัติที่พึงประสงค์ ของผู้ว่าราชการจังหวัด ในการบริหารราชการแผ่นดิน การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเทคนิคเดลฟาย (Delphi Technique) กลุ่มตัวอย่างคือผู้เชี่ยวชาญ ด้านรัฐศาสตร์การปกครองและด้านการบริหาร จัดการ จำนวน 9 คน และการสนทนากลุ่ม (Focus Group) ผู้เชี่ยวชาญด้านรัฐศาสตร์การปกครองและ มีตำแหน่งในการบริหารราชการแผ่นดินจำนวน 8 คน เครื่องมือใช้ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างในรอบที่ 1 และใช้แบบสอบถามมาตรประมาณค่า 5 ระดับของ ลิเคิร์ท (Likert's Five Rating Scale) จำนวน 40 ข้อ คำถามในรอบที่ 2 และ 3 วิเคราะห์ข้อมูลโดย การหาค่ามัธยฐาน (Median: MD) ค่าพิสัยระหว่าง ควอไทล์ (Interquartile Range: IR) โดยต้องมีค่า มัธยฐานมากกว่า หรือ เท่ากับ 3.50 มีค่าพิสัย ระหว่างควอไทล์ น้อยกว่าหรือเท่ากับ 1.50 ส่วนการ สนทนากลุ่ม ใช้แบบบันทึกการสนทนาในการ รวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ด้วยการวิเคราะห์เชิง เนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถามคำตอบทั้ง 40 ข้อมีแนวโน้มความ เป็นไปได้ค่อนข้างสูงถึงสูงมาก มีค่ามัธยฐาน 4.11- 4.89 มีความสอดคล้องของคำตอบไปในทางเดียวกัน ค่อนข้างสูงถึงสูงมากเป็นฉันทามติ มีค่าพิสัยระหว่าง ควอไทล์ 0.00-1.00 และผลการวิเคราะห์ข้อมูลจาก การสนทนากลุ่ม สอดคลอ้งกับผลการวิเคราะห์ ข้อมูลด้วยเทคนิคเดลฟาย ดังนี้ 1. รูปแบบการการบริหารราชการแผ่นดินที่ เหมาะสม ยังคงแบ่งการบริหารเป็นราชการส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่น 2. การบริหารราชการจังหวัด ปฏิรูปการบริหารราชการส่วนภูมิภาค ให้จังหวัดมีความคล่องตัวในการบริหารจัดการ (Autonomy) มีผู้ว่า ราชการจังหวัดบริหารราชการจังหวัด แบบเบ็ดเสร็จ ส่วนราชการที่ปฏิบัติงานในจังหวัด ให้มีฐานะเป็น ราชการส่วนภูมิภาคทั้งหมด ไม่ควรมีหน่วยงาน ราชการปฏิบัติภารกิจทับซ้อนกัน ยกเลิกองค์การบริหารส่วนจังหวัด และให้มีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพียงสองรูปแบบ คือ เทศบาลกับรูปแบบอื่น ๆ เพิ่มการกระจายอำนาจให้องค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น และสร้างความเข้มแข็งให้แก่ประชาชน จังหวัดเป็นนิติบุคคลเป็นส่วนราชการตามพระราชบัญญัติ งบประมาณสามารถตั้งงบประมาณได้เอง เพื่อใช้และกระจายทรัพยากรร่วมกันกับองค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น หน่วยงาน และรัฐวิสาหกิจที่ ตั้งอยู่ในจังหวัด วิธีการได้มาซึ่งตำแหน่งผู้ว่าราชการ จังหวัดเป็นการแต่งตั้งจากส่วนกลาง ไม่ควรมีการ เลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัดทางตรง การแต่งตั้งผู้ว่าราชการจงัหวัดต้องผ่านการสรรหาของคณะกรรมการ ระดับกระทรวง ซึ่งประกอบด้วยผู้ทรงคุณวุฒิต่าง ๆ และผู้แทนจากภาคประชาชนในจังหวัด 3. คุณสมบัติที่พึงประสงค์ของผู้ว่าราชการจังหวัด ผู้ว่าราชการจังหวัดต้องมีภาวะผู้นำ มีวิสัยทัศน์กว้างไกล เป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง ผู้นำเชิงกลยุทธ์ ผู้นำชั้นยอดหรือสุดยอดภาวะผู้นำ (Super leadership) มีความโปร่งใสตามหลักธรรมาภิบาล มีภาวะผู้นำตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา ได้แก่ ทศพิธราชธรรม และสัปปุริสธรรม และต้องมีประสบการณ์งานราชการทั้งในส่วนราชการส่วนกลาง และส่วนภูมิภาค ข้อเสนอแนะในการวิจัยครั้งต่อไป ควรมีการวิจัยประเมิน ผลการจัด รูปแบบการบริหารราชการ แผ่นดินเพื่อตรวจสอบฉันทามติของผู้เชี่ยวชาญ และวิจัยเชิงปริมาณจากประชาชนทุกภาคส่วน เพิ่มเติม วิจัยตัวแบบการเข้าสู่ตำแหน่งผู้ว่าราชการ จังหวัด วิจัยเชิงทดลองตัวบ่งชี้สุดยอดผู้นำ ความโปร่งใสและมีธรรมาภิบาลของผู้ว่าราชการจังหวัด วิจัยเชิงประเมินประสบการณ์ของผู้จะดำรงตำแหน่ง ผู้ว่าราชการจังหวัด และวิจัยสำรวจความคิดเห็นของ ภาคส่วนต่างๆ ทั้งภาคประชาชนและภาคเอกชน เกี่ยวกับ การบริหารราชการแผ่นดินและการบริหาร ราชการจังหวัด

The purpose of this research is 1) to study government policy management from past to present; 2) to develop a strategy for the management of the oil palm policy of the government and 3) to propose the development of a strategy for the management of the oil palm policy of the sector. Effective state The qualitative research was conducted through in-depth interviews and group discussions with experts. Senior Executive of Ministry of Agriculture and Cooperatives Ministry of Commerce Ministry of industry Ministry of Energy And the Office of Agricultural Economics. President of Southern Palm Trader Association Krabi and Chumporn Palm Oil Palm Traders Association of Surat Thani, Krabi and Chumphon, Thailand The Palm Garden of Thailand The Association of Palm Oil Manufacturers in Surat Thani, Krabi and Chumphon and the Association of Palm Oil Refineries in Surat Thani, Krabi and Chumphon. The research found that Research results to answer the objectives 2) To study government policy management from past to present. The government has set a policy to focus on bureaucratic development so that government agencies can improve their work and improve their administration. The evaluation of the performance. The management of the good. The concept and tools used in modern administration in the government. Under the application of the principles of strategic management, the development of the government's oil palm policy is an important national agenda for enhancing competitiveness and enhancing quality and standardization. Go to international standards. The research found that Research results to answer the objectives 2) To develop a strategy for managing the government's oil palm policy and Research results to answer the objectives 3) To present the strategic development of effective governmental oil palm management strategy. The development of a strategic oil palm management policy of the government will be composed of three components: oil palm farmers. The palm oil industry and government policy on the palm oil industry. The effective governmental strategy for oil palm policy is composed of six strategies. Strategy 1: Production Strategy 2: Product Innovation Strategy 3: Development of standards throughout the supply chain. Strategy 4: Use as energy crops. Strategy 5: Management Strategy 6: Development of laws and regulations. Strategy for the management of oil palm policy of the government. The key issues are: production goals. Marketing must be clear. And balance the supply and demand. Determine suitable agricultural areas. Research and development focuses on value adding and market demand in line with the National Economic and Social Development Plan. The goal is to develop high performance palm oil processing technologies to enhance competitiveness. It is a high value and sustainable industry. ; การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารนโยบายของภาครัฐตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน 2) เพื่อการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐ และ 3) เพื่อนำเสนอการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐที่มีประสิทธิผล โดยใช้ระเบียบวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่มกับผู้เชี่ยวชาญได้แก่ ผู้บริหารระดับสูงของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงพลังงาน และสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร นายกสมาคมผู้ประกอบการลานเทปาล์มภาคใต้ สมาคมชาวสวนปาล์มน้ำมันจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพร สมาคมการค้าลานเทปาล์มน้ำมันปาล์มจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพร สมาพันธ์ชาวสวนปาล์มน้ำมันประเทศไทย สมาพันธ์ลานเทปาล์มประเทศไทย สมาคมโรงงานผลิตน้ำมันปาล์มจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพรและสมาคมโรงกลั่นน้ำมันปาล์มจังหวัดสุราษฎร์ธานี กระบี่ และชุมพร ผลการวิจัยเพื่อตอบวัตถุประสงค์ข้อที่ 1 เพื่อศึกษาการบริหารนโยบายของภาครัฐตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน นับจากที่รัฐบาลได้กำหนดนโยบายมุ่งเน้นพัฒนาระบบราชการเพื่อให้หน่วยงานภาครัฐปรับปรุงการทำงานและยกระดับการบริหารให้มีประสิทธิผล โดยมีการประเมินผลการปฏิบัติราชการ ตามหลักการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี โดยนำแนวคิดและเครื่องมือการบริหารสมัยใหม่เข้ามาใช้ในภาคราชการ ภายใต้การประยุกต์ใช้จากหลักการบริหารเชิงยุทธศาสตร์การพัฒนานโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐซึ่งเป็นวาระแห่งชาติที่มีความสำคัญต่อการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันและมีการยกระดับคุณภาพและสร้างมาตรฐานการทำงานไปสู่ระดับมาตรฐานสากล ผลการวิจัยเพื่อตอบวัตถุประสงค์ข้อที่ 2) เพื่อการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐ และ ข้อที่ 3 เพื่อนำเสนอการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐที่มีประสิทธิผล พบว่าการพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐจะมี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ ด้านเกษตรกรผู้ปลูกปาล์มน้ำมัน ด้านผู้ประกอบการอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มและด้านนโยบายภาครัฐเกี่ยวกับอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์ม สำหรับยุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐที่มีประสิทธิผล จะประกอบด้วย 6 ยุทธศาสตร์ ประกอบด้วย ยุทธศาสตร์ที่ 1 ด้านการผลิต ยุทธศาสตร์ที่ 2 นวัตกรรมผลิตภัณฑ์ ยุทธศาสตร์ที่ 3 การพัฒนามาตรฐานตลอดโซ่อุปทาน ยุทธศาสตร์ที่ 4 การใช้เป็นพืชพลังงาน ยุทธศาสตร์ที่ 5 การบริหารจัดการ ยุทธศาสตร์ที่ 6 การพัฒนากฎหมายและข้อบังคับ ยุทธศาสตร์การบริหารนโยบายปาล์มน้ำมันของภาครัฐ จะคำนึงถึงประเด็นสำคัญ ได้แก่คือ กำหนดเป้าหมายด้านการผลิต การตลาดต้องชัดเจน และสร้างสมดุลระหว่างอุปสงค์และอุปทาน กำหนดพื้นที่เกษตรที่เหมาะสม งานวิจัยและพัฒนาเน้นการเพิ่มมูลค่าและความต้องการของตลาดสอดคล้องกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติกำหนดเป้าหมายคือการพัฒนาเทคโนโลยีแปรรูปปาล์มน้ำมันประสิทธิภาพสูงเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน เป็นอุตสาหกรรมที่มีมูลค่าสูงและเกิดความยั่งยืน

(1). Survey of migration into Surat Thani Province 1989. - 53 S. : graph. Darst., 1 Kt. - (... ; 16).; (2). Survey of migration into Chang Mai Province 1989. - 53 S. : graph. Darst., 1 Kt. - (... ; 17).; (3). Survey of migration into Khon Kaen Province 1989. - 53 S. : graph. Darst., 1 Kt. - (... ; 18)

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความพร้อมในการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์ อำเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี 2) ศึกษาความสัมพันธ์ประสิทธิภาพการบริหารองค์กรกับความพร้อมในการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาความพร้อมในการยกฐานะองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาลตำบลอย่างมีประสิทธิภาพ ใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ประกอบด้วย แบบสอบถามรวบรวมข้อมูลจากประชาชน จำนวน 374 คน แบบสัมภาษณ์กับ ผู้นำท้องถิ่น และบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์ จำนวน 19 คน และการประชุมกลุ่มสนทนาผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง จำนวน 9 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) ความพร้อมการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านที่มีค่ามากที่สุดคือ ด้านการมีส่วนร่วม รองลงมาคือ ด้านการจัดบริการสาธารณะ ด้านความสัมพันธ์กับชุมชน และด้านการจัดการปกครอง 2) ความสัมพันธ์ระหว่างความพร้อมการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลศิลาทิพย์กับประสิทธิภาพการบริหารองค์กรโดยรวมและรายด้าน พบว่า มีความสัมพันธ์กันไปในทิศทางเดียวกัน โดยด้านที่มีความสัมพันธ์กันมากที่สุดคือ ด้านการจัดบริการสาธารณะกับการบริหารจัดการองค์กร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 3) แนวทางการพัฒนาความพร้อมในการยกฐานะองค์การบริหารส่วนตำบลเป็นเทศบาลตำบลอย่างมีประสิทธิภาพ ประกอบด้วย ส่งเสริมความรู้แก่ประชาชน ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในทุกระดับ พัฒนาความสามารถของบุคลากร พัฒนาคุณภาพการให้บริการ และพัฒนาการจัดเก็บรายได้ให้มีประสิทธิภาพ ; The purposes of this research were to 1) study the readiness to upgrade of Silatip Sub-District Administrative Organization, Chaibadan, Lopburi to be Sub-District Municipality, 2) study the relationship between organization management efficiency and readiness to upgrade to be Sub-District Municipality of Silatip Sub-District Administrative Organization and 3) propose a guideline for the development of readiness to upgrade of Sub-district Administrative Organizations as Sub-District Municipality efficiently by integrated research methodology. The sample group consisted of using the questionnaire to gather information from the publicamount 374 people, using interview form with local leaders along with 19 representatives from Silatip Sub-District Administrative Organization and discussion group with 9 people involved. Data were analyzed by percentage, mean, standard deviation, Pearson Product Moment Correlation analysis and content analysis. The study indicated that: 1) The overall of readiness to upgrade of Silatip Sub-District Administration Organization to be Sub-District Municipality was at a high level. When considering each side, it was found that the most valuable part was participation, followed by public service, relationships with the community, and governance respectively. 2) The relationship between readiness to upgrade to be Sub-District Municipality of Silatip Sub-District Administrative Organization and the management efficiency of the organization as a whole and in each aspect were found that theywere related in the same direction. The most relevant aspect was public service and corporate governance in statistically significant at the 0.01 level. 3) The guideline for the development of readiness to upgrade of Sub-District Administrative Organizations as Sub-District Municipality efficiently consists of promoting knowledge to the population, encourage participation at all levels, improve the ability of personnel, improve service quality and improve revenue collection efficiency.

The purpose of this research were 1) to study the development of the Amalgamation university: A case study of Nakhon Phanom University, 2) to study the factors influencing Nakhon Phanom University Achievement, 3) to create a model to developing the management of Amalgamation toward Achieved University. This research uses a mixed research methodology. The value of reliability analysis of each factor was 0.99 analysis of structural equation and consistency of the research model, confirmed model and proposed policy recommendations with stakeholders. The results were found as follows; 1) A case study of University had increased development of administrative resources, buildings, technologies, staffs, courses and budgets more than before amalgamation. The administrative team had a good governance problem and high internal conflict. 2) The highest factors direct influence variables on achieved University was the internal communication (0.84), the good governance and organizational culture had a direct influence on internal communication at (0.16) and (0.60) 3) This research model towards achieved university found that good governance, administrative resources, transformational leadership had direct influence on organizational culture at (0.42), (0.36), and (0.17), Also, these factors had indirectly influences on internal communication through organization culture is highest (0.82). Internal communication, organizational culture and administrative resources had direct influence on university achievement (0.43), (0.17), and (0.29). Research models were consistent with empirical data with statistical values, X2 = 12.540, df =5, X2/df = 2.508, P = 0.028, CFI = 0.995, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 For proposed policy, 1) should create the university as a family. 2) should recruit executive, with the following qualifications, have transformational leadership, good governance, new management, and able to use resources with their value concerning. Additionally, the organizational culture should be used towards achieved university. ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพัฒนาการหลอมรวมมหาวิทยาลัย กรณีศึกษามหาวิทยาลัยนครพนม 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสัมฤทธิผลของมหาวิทยาลัยนครพนม 3) สร้างแบบจำลองการพัฒนาการบริหารมหาวิทยาลัยหลอมรวมสู่สัมฤทธิผล วิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างได้จากบุคลากรจำนวน 290 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่น 0.99 วิเคราะห์สังเคราะห์สมการโครงสร้างและตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนข้อมูลเชิงประจักษ์ ยืนยันแบบจำลองและข้อเสนอเชิงนโยบายด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการวิจัยพบว่า 1) มหาวิทยาลัยกรณีศึกษามีพัฒนาการได้แก่ อาคารสถานที่ เทคโนโลยี บุคลากร หลักสูตร และงบประมาณที่เพิ่มขึ้นก่อนหลอมรวม มีปัญหาธรรมาภิบาลและขัดแย้งในการบริหารภายในสูง 2) ปัจจัยการสื่อสารภายในมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัยนครพนมสูงสุด (0.84) หลักธรรมาภิบาลและวัฒนธรรมองค์กรมีอิทธิพลทางตรงต่อการสื่อสารภายใน (0.16) และ (0.60) 3) แบบจำลองสู่สัมฤทธิผลพบว่า หลักธรรมาภิบาล ทรัพยากรการบริหาร ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีอิทธิพลโดยตรงต่อวัฒนธรรมองค์กร (0.42), (0.36) และ (0.17) และมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการสื่อสารภายในผ่านทางวัฒนธรรมองค์กรสูงสุด (0.82) การสื่อสารภายใน วัฒนธรรมองค์กร ทรัพยากรการบริหารมีอิทธิพลทางตรงต่อสัมฤทธิผลมหาวิทยาลัย (0.43), (0.17) และ (0.29) โมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดยพิจารณาค่าสถิติ X2 = 12.540, df = 5, X2/df = 2.508, P = 0.028, TLI = 0.987, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.013 ข้อเสนอเชิงนโยบาย 1) ทำให้มหาวิทยาลัยเป็นเสมือนครอบครัว 2) สรรหาผู้บริหารที่มีภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีธรรมาภิบาล การบริหารแนวใหม่ ใช้ทรัพยากรอย่างรู้ค่า ใช้วัฒนธรรมองค์กร เปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยสู่สัมฤทธิผล

This research aimed to 1) study the level of civil state policy and local development in Chumphon Province, 2) examine the relationship and the influence of the civil state policy on the local development in Chumphon Province, and 3) create a model of civil state policy for the local development in the area of study. The study was mixed in nature-quantitative and qualitative methods. With respect to the quantitative method, the sample of the study comprised 400 people. The study instrument was a set of self- administered questionnaires. In regard to the qualitative method, the small sample group comprised 36 participants. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, and standard deviation. The statistics used for hypothesis testing were Pearson's Product Moment Correlation Coefficient and multiple regression by stepwise and data analysis for qualitative result. The results were as follows. 1) The level of civil state policy and local development in Chumphon Province, as a whole, was rated at a high level. 2) The relationship between the civil state policy and the local development in the area of study, as a whole, was also rated at a high level (.807). The predictor variables could explain factors influencing the local development in the area of study with a statistically calculated percentage of 66.50 ( R2 = .665). The sub-variables in descending order of degree were organizational competency promotion, private and people's organization promotion and social power, local people encouragement for more development participation, liberty and rights warranty, equilibrium in development participation, and conflict management with peace orientation. 3) According to the civil state policy for the local development in the area of study, Chumphon Province should develop other strategies namely agricultural products and industrial agriculture development, commerce and tourism investment engagement, utility management, and infrastructure reestablishment and preservation. Finally, government's policies for small and micro community enterprise financial support were crucially needed. ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับนโยบายประชารัฐและระดับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร 2) ศึกษาความสัมพันธ์และอิทธิพลของนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร 3) เพื่อสร้างนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ จำนวน 400 คน โดยใช้ แบบสอบถามเป็นเครื่องมือประชากรที่ใช้ในการวิจัยเชิงคุณภาพคือการสัมภาษณ์และประชุมกลุ่มย่อย จำนวน 36 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุ โดยวิธี Stepwise ข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาและอธิบายผล ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับนโยบายประชารัฐและระดับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร โดยรวมอยู่ ในระดับสูง (.807) นโยบายประชารัฐที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพรร้อยละ 66.50 (R2 = .665) เรียงการเข้าสู่สมการตามความสัมพันธ์ คือ การเสริมสร้างศักยภาพขององค์กรพัฒนาเอกชนและองค์กรประชาชน การส่งเสริมท้องถิ่นให้มีส่วนร่วมในการพัฒนา การสร้างเสริมสมรรถนะของประชาชนและพลังทางสังคม การปรับดุลยภาพ การมีส่วนร่วมในการพัฒนาการให้หลักประกันสิทธิเสรีภาพ การจัดการแก้ไขความขัดแย้งในสังคมด้วยสันติวิธี 3) นโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร ควรมีการพัฒนายุทธศาสตร์ด้านการพัฒนา ผลิตสินค้าเกษตรและเกษตรอุตสาหกรรม ส่งเสริมการลงทุนพาณิชยกรรมและการท่องเที่ยว บริหารจัดการสาธารณูปโภค การบำรุงรักษาซ่อมแซมโครงสร้างพื้นฐาน และภาครัฐควรมีนโยบายสนับสนุนงบประมาณการประกอบอาชีพวิสาหกิจชุมชนขนาดย่อม

The objective of this article is to bring the conceptual idea in "Here Comes Everybody: The Power of Organizing without Organizations," written by the communication scientist-Clay Shirkey whose scholarly interests are on social change phenomena and he proposes social network's system after the emergence of WEB 2.0 which impacts on the dynamics of new social movement, and it changes the way social organizations are formed. The framework to understand phenomena in Thai society by three-level process in the formation of social organization is as follows: 1) Sharing, 2) Cooperation, and 3) Collective Action. In this article, four case studies in Thailand are investigated. The finding shows this new social tool is not only able to empower and help ordinary people to advocate their individual and communal problems through story-telling but also potentially allows members of the intra-network to connect and exchange information to each other. Furthermore, this tool fairly helps facilitating thesocial organizations at two prior levels. Nevertheless, there're still challenges for social organizations to transform their action into "collective action" level, and to sustainably maintain the leverage of groups. ; บทความชิ้นนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทดลองนำข้อเสนอจากหนังสือเรื่อง Here Comes Everybody: The Power of Organizing Without Organizations โดย เคลย์ เชอร์กี้ นักการสื่อสารเพื่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ที่กล่าวถึงโลกของสังคมเครือข่ายภายหลังการเกิดขึ้นของระบบเว็บ 2.0 จนก่อให้เกิดผลกระทบต่อพลวัตกลุ่มทางสังคมแบบใหม่ รวมถึงการจัดตั้งกลุ่มองค์กรทางสังคม (Organization) ที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมาใช้มาเป็นกรอบในการมองปรากฏการณ์ในสังคมไทยผ่านเครื่องมือที่สามารถสร้างผลกระทบต่อการรวมกลุ่มแบบใหม่ 3 ระดับ คือ 1) การแบ่งปัน (sharing) 2) การประสานงานกัน (cooperative) และ 3) การเคลื่อนไหวเป็นกลุ่ม (Collective Action) โดยวิเคราะห์ผ่าน 4 กรณีศึกษาในสังคมไทย พบว่าเครื่องมือทางสังคมแบบใหม่นี้ได้ช่วย "เสริมพลัง" (Empower) และ "ขยายเสียง" (Advocate) ให้กับ "ผู้คนสามัญ" (Ordinary People) ในการบอกเล่าเรื่องราวความเดือดร้อนของตนและชุมชน ทั้งยังมีศักยภาพในการเชื่อมต่อและแลกเปลี่ยนข้อมูลภายในเครือข่ายร่วมกัน จากการศึกษายังพบว่า เครื่องมือนี้เอื้อให้เกิดการรวมกลุ่มทางสังคมที่สำคัญในสองระดับแรก แต่ยังขาดศักยภาพที่จะไปสู่ "การเคลื่อนไหวเป็นกลุ่ม" (Collective Action) ได้รวมถึงการรักษาพลังของการรวมกลุ่มให้เกิดความยั่งยืนยังเป็นข้อท้าทายอย่างยิ่ง